چکیده
زمينه و اهداف: عوارض كاسه ﭼﺸﻤﻲ سينوزيت ها نادر است ولي تأخير در تشخيص، چشم بيمار و زندگي او را تهديد مي كند. سلوليت دور كاسة چشمي معمولاً كودكان كم سن و سال را مبتلا ميكند. هدف از اين بررسي مطالعة نتايج درماني سلوليت ناشي از سينوزيتها است.
روش بررسي: بيماران به روش نمونه گيري آسان جمع آوري شدند و بررسي بر روي 42 بيمار بستري در بيمارستان هاي امام خميني و نيكوكاري تبريز به علت سلوليت ثانويه به سينوزيت از تاريخ يازدهم خرداد 1377 لغايت بيستم اسفند 1380 انجام گرفت. براي تمام بيماران پرسشنامة فردي تهيه شد كه در آن ديد بيمار در موقع مراجعه،علايم باليني و روشهاي پاراكلينيكِ مورد استفاده و نوع درمان ذكر شده بود. بيماران با علايميچون ادم پري اربيتال، اريتم، پروپتوز و درد مراجعه كرده بودند. نتايج با SPSS تجزيه و تحليل شد.
يافتهها: از اين تعداد 24 مورد ( 1/57%) مرد و 18 مورد ( 9/42%) زن بودند. بيماران در سنينبين 7 ماﻫﮕﯽ و 68ساﻟﮕﯽ بودند (1/50% بيماران زير 10 سال سن داشتند ). سي و سه نفر ( 5/78%) بهدرمان آنتي بيوتيك و 9 نفر( 5/21%) به درمان توأم آنتيبيوتيك و تخلية ترشحات جواب داده بودند. شايعترين گرفتاري سينوسي مربوط به درگيري توأم سينوس هاي فكي و پرويزني بود كه 18نفر (1/39%) را شاملمي شد. در پيگيري كه بعد از شروع درمان صورت گرفته بود 6/78 درصد ازبيماران در هفتة اول بهبود كامل به دست آورده بودند. بيشترين نتيجة درماني مربوط بهمصرف توأم داروهاي پنيسيلين كريستال و مترونيدازول بود.
نتيجهگيري : سلوليتكاسه ﭼﺸﻢ با داروهاي آنتيبيوتيك درمان ميشود. ولي اگر با آبسة زيرپريوست همراه باشد توأم با آنتي بيوتيك تزريقي ، تخلية جراحي ترشحات چركي نيز انجامميگيرد. MRI ﻭCT در تشخيص عفونت هاي اربيتال مفيد هستند. سلوليتكاسه ﭼﺸﻢنسبتاً شايع و در كودكان نيز خطرناك است . اگر بيمار كاهش ديد داشته باشد يا 48 ساعت بعد از شروعدرمان يا آنتيبيوتيك تغييري در وضعيت بيمار ايجاد نشود ، مداخلة جراحي ضرورتﭘﻴﺪﺍ مي كند.