چکیده
زمينه و اهداف: انواژيناسيون يكي از علل عمده انسداد روده دردوران شيرخوارگي است. انواژيناسيون درمان نشده دركودكان تقريباً هميشه مرگ آور است واحتمال بهبود مستقيماً به مدت انواژيناسيون قبل از احيا ارتباط دارد. اين مطالعه براي دست يابي به پارامترهاي تشخيصي و باليني جهت تشخيص زودهنگام و به كار بردن روشهاي درماني ايمن تر و كم عارضه تر در كودكان انجام شد.
روش بررسي: در طي اين بررسي انواژنياسيون را در 50 كودك زير 10 سال درمركز آموزشي- درماني كودكان تبريز به صورت گذشته نگر (79-1377) مورد مطالعه قرار داديم. دراين مطالعه متغيرهاي سن, جنس, وزن, بيماري همراه, شكايت اصلي, معاينه باليني, آزمايش, فاصله زماني شروع بيماري تا تشخيص, راديولوژي , سونوگرافي, انواع انواژيناسيون, ارتباط تشخيص اوليه ونهايي, عمل جراحي ونوع عمل, نوع درمان نهايي, وضعيت موقع ترخيص وعوارض مطالعه شدند.
يافته ها: در اين مطالعه حداكثر شيوع سني 12- 6 ماه(36%) ونسبت مذكر به مؤنث 1: 94/1 بود. هفتاد و چهار درصد موارد وزن طبيعي داشتند وتمامي بيماران از نظر انواع انواژيناسيون مورد بررسي قرار گرفتند. بيشترين نوع انواژيناسيون ايلئوكوليك بود. در10% موارد عفونت ويروسي همزمان با بيماري ذكر شده بود. شايع ترين شكايت اصلي دربيماران درد شكمي متناوب در100% موارد بود. بي اشتهايي در78% موارد و76% با بي قراري مراجعه كرده بودند. از نظر معاينه باليني در 56% موارد مدفوع ژله اي خوني گزارش شده بود. متأسفانه در60% موارد بيشتر از 24 ساعت تا تشخيص بيماري فاصله وجود داشت. در 68% موارد در راديولوژي انواژيناسيون گزارش شده بود. در31 مورد (62%) سونوگرافي انجام شده و در44% موارد انواژيناسيون به وسيله آن تأييد شده بود. سي و سه مورد (66%) درمان به طريق جراحي و2 مورد (4%) جااندازي با انماي نرمال سالين زير سونوگرافي و در 3 مورد(6%) جااندازي با باريم انما زير سونوگرافي انجام شد. چهار بيمار فوت كردند و در 4 مورد نيز عوارض پس از عمل ايجاد شده بود.
نتيجه گيري: بايد توجه كرد كه تشخيص صحيح وسريع شيرخواران مبتلا به انواژيناسيون و ارجاع فوري آنان منجر به درمان سريعتر وكاهش مرگ ومير مي شود.