چکیده
زمينه و اهداف: تروماي عروقي وضعيت اورژانس تهديد كنندة زندگي است و سومين علت مرگ در جمعيت هاي انساني را تشكيل مي دهد. اين مطالعه به منظور بررسي نشانه ها، نوع و علل تروما هاي عروقي و انواع درمان ها انجام شده است.
روش بررسي: دراين مطالعه تعداد 124 بيمار دچار تروماهاي عروقي، از فروردين ماه 1377 تا اسفند ماه 1379 در بخشهاي جراحي بيمارستان امام تبريز مورد بررسي قرار گرفتند كه تعداد 5 نفر زن و 119 نفر مرد را شامل مي شوند.
يافته ها: بيشترين آمار مربوط به ضايعات شرياني بود و ضايعات ايزولة وريدي در 15 مورد وجود داشت. متوسط بستري بيماران 5/10 روز و متوسط دريافت خون 35/3 واحد بوده است. بيشترين موارد را تروماي نافذ چاقو يا اجسام برنده (63%) تشكيل داده و سهم تروماي بلانت 21% بوده است. در 16 درصد موارد نيز هر دو نوع تروماي نافذ و بلانت وجود داشت. از تروماهاي شرياني، تروماي شريان فمورال و از تروماهاي وريدي تروماي وريد پوپليتئال شايع ترين نوع بود. در تروماهاي بلانت شيوع گرفتاري اندام تحتاني بيشتر بود. اغلب بيماران در 9 تا 10 ساعت اول تحت عمل قرار گرفته و بيشترين اعمال جراحي آناستوموز انتها به انتها بوده است. شش مورد آمپوتاسيون وجود داشت كه اغلب در اندام تحتاني (5 مورد) و1 مورد در اندام فوقاني بوده است. علت آمپوتاسيون در 3 مورد ( 50% موارد ) عفونت و شايع ترين عامل ميكروبي استرپتوكوك بود. شايع ترين شكل ضايعه قطع كامل يا ناقص عروق، و ميزان فوت 4 نفر از 124 نفر(2/3% ) بوده است.
نتيجه گيري: نشانه ها، انواع ضايعات عروقي و درمان هاي انجام شده مشابه آمارهاي منتشر شدة قبلي هستند.