مقايسه غلظت سرمي روي در كودكان مبتلا به نارسايي رشد و كودكان با رشدطبيعی

چکیده

زمينه واهداف: اين بررسي با هدف تعيين وضعيت غلظت سرمي روي و مقايسه آن در دو گروه از كودكان مبتلا به نارسايي رشد خفيف تا متوسط و كودكان خوب رشد كرده (وزن و قد بالاي صدك پنجاهم) در شمال غرب تبريز طراحي شد و در سال 1379 به اجرا درآمد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفی ـ مقطعی بر روی 172 نفر از كودكان مبتلا به نارسايي رشد (مورد) و 154 نفر از كودكان خوب رشد كرده(شاهد) كه از نظر سن و جنس و منطقه با هم جور شده بودند، انجام گرفت. از هر كودك 3 ميلي ليتر خون وريدي گرفته شد و روي سرم با روش اسپكتروفتومتري جذب اتمي اندازه گيري گرديد. ميانگين غلظت سرمي روي با روشهاي آماري توصيفي و آزمون آماري t و مجذور كاي براي مقايسه دو ميانگين و تعداد و درصد كودكان مبتلا به كمبود روي استفاده شد. يافته ها: ميانگين غلظت روي سرم در كودكان مبتلا به نارسايي رشد 2065/77 و در كودكان خوب رشد كرده 9/168/85 ميكروگرم در دسي ليتر بود و اختلاف بين دو گروه از نظر آماري معني دار بود(001/0p<). 9/35% از كودكان گروه مورد و 22% از كودكان گروه شاهد غلظت روي سرمي پايين تر از طبيعي داشتند و از اين نظر نيز اختلاف معني دار بود (028/0 = p). غلظت روي سرم 5/6% از كودكان گروه مورد و 7/6% از كودكان گروه شاهد بالاتر از طبيعي بود. نتيجه گيري: بر اساس نتايج حاصل ميانگين غلظت سرمي روي كودكان مبتلا به نارسايي رشد از گروه كودكان خوب رشد كرده پايين تر بود.