چکیده
زمينه و اهداف: ارتباط بين هيدرآمنيوس شديد و پيش‌آگهي بد حاملگي از مدت‌ها قبل معلوم شده اما در مورد پلي هيدرآمنيوس خفيف بدون‌علت كه معمولاً توسط سونوگرافي تشخيص داده مي‌شود، اطلاعات كمي در دسترس است. هدف از اين مطالعه تعيين ارتباط پلي‌هيدرآمينوس خفيف ايديوپاتيك با پيش آگهي ضعيف حوالي تولد بوده است.
روش بررسي: ابتدا 5 پايگاه بهداشتي به‌طور تصادفي انتخاب شد سپس در مدت 12 ماه (1/1/78 لغايت 1/1/79) كلية زنان حامله تحت‌كنترل اين پايگاه‌ها
(1000 نفر) با شروع سه‌ماهة سوم حاملگي تحت‌سونوگرافي سريال ماهانه قرار گرفتند. در اين سونوگرافي‌ها اندكس مايع آمنيوتيك (AFI)، ناهنجاري‌هاي جنين و ... موردارزيابي قرار گرفت. افرادي كه اندكس مايع آنها بين 39-1/24 اندازه‌گيري مي‌شد، در گروه پلي‌هيدرآمنيوس خفيف قرار مي گرفتند و ازنظر عواملي چون زايمان زودرس، نحوة زايمان، نمايش معيوب، ماكروزومي و نظاير اينها بررسي مي شدند. گروه شاهد افرادي بودند كه اندكس آنها طبيعي گزارش شده بود.
يافته‌ها: از كل 1000 زن حامله تحت بررسي در مدت يك سال 125 مورد (5/12%) مبتلا به پلي‌هيدرآمنيوس خفيف بودند. متوسط AFI در اين افراد 7/4±3/28 بود. ميزان عوارض حين حاملگي شامل زايمان زودرس، نمايش معيوب، سزارين، مرگ داخل رحمي در دو گروه مشابه بود ولي آنومالي‌هاي عمدة جنين در گروه پلي‌هيدرآمنيوس خفيف بيشتر از گروه شاهد بود (18% در مقابل 6/8% و 05/0 < p).
نتيجه‌گيري: پلي‌هيدرآمنيوس خفيف ايديوپاتيك در اواخر حاملگي يافته نسبتاً شايعي است اين عارضه بجز افزايش شيوع جنين‌هاي ماكروزم تاثير نامطلوبي بر پيش‌آگهي حاملگي و نوزادي ندارد.