چکیده
زمينه و اهداف: تخليه آلاينده هاي زيست محيطي به رودخانه ها و تأثير مخرب آن ها بر اکوسيستم بر هيچ کسي پوشيده نيست. نيروگاه حرارتي تبريز مانند ساير نيروگاهها با تخليه آلاينده هاي زيست محيطي به رودخانه، در صورت عدم رعايت استانداردهاي زيست محيطي اثرات منفي بر محيط هاي آبي، خاکي، بهداشت محيط و سلامت انسانها خواهد داشت. هدف کلي اين پژوهش تحليل کيفي آلاينده هاي زيست محيطي نيروگاه حرارتي تبريز و آب رودخانه تلخه رود بود که با استانداردهاي محيط زيست ايران مقايسه شده و هدف کاربردي آن ارايه راهکار مناسب جهت به حد مجاز رساندن آلاينده هاي زيست محيطي نيروگاه حرارتي تبريز در تخليه به رودخانه بوده است.
روش بررسي: پس از برنامه ريزي و هماهنگي با سازمان محيط زيست، شرکت آب و فاضلاب و توانير اقدام به نمونه برداري و تجزيه شيميايي آلاينده هاي زيست محيطي نيروگاه و آب رودخانه تلخه رود در چهار نوبت در اواسط فصول بهار، تابستان، پاييز و زمستان 1378 شد و با استفاده از روش آماري من ويتنی مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: آلاينده هاي اندازه گيري شده شامل پي اچ1، اکسيژن مورد نياز شيميايي2، کل مواد جامد معلق3، نيترات، کل جامدات محلول4، فسفات5، درجه حرارت هوا و نمونه، اکسيژن مورد نياز بيولوژيک6 و اکسيژن محلول7 بود كه پس از مقايسه اين عوامل در پساب تخليه شده با استانداردهاي زيست محيطي ايران و کيفيت آب رودخانه تلخه رود، نيترات 8 (029/0=p)، کل جامدات محلول 9 (029/0=p) و در بعضي از مواقع سال درجه حرارت (02/0=p) و پي اچ (029/0=p) آلاينده هاي تصفيه شده خروجي اختلاف معني دار نشان مي دهد.
نتيجه گيري: تخليه مواد خروجي از نيروگاه حرارتي تبريز به محيط زيست که ناشي از عدم کنترل آلاينده هاي زيست محيطي خروجي واحد زلال سازها است، سبب تغييرات کيفي آب رودخانه تلخه رود شده است. بنابراين لزوم احداث تصفيه خانه مرکزي با استفاده از واحد تغليظ لجن و واحد فيلتر پرس جهت به حد مجاز رساندن آلاينده هاي زيست محيطي خروجي توصيه مي شود.