چکیده
: نارسايی تنفسي نقش بسيار مهمي در افزايش ميزان مرگ و مير و موربيديته بيماران بستري در بخش هاي جراحي ايفا مي كند. هدف از اين مطالعه بررسی نتايج حمايت تنفسی مکانيکی در بيماران مبتلا به نارسايی تنفسی بستری در بخش مراقبت ويژه جراحی بيمارستان امام خمينی تبريز و شناسايی عوامل مؤثر بر آن بوده است.
روش بررسي: در اين مطالعه اطلاعات مربوط به بيماران نيازمند تهويه مكانيكي بستري در بخش مراقبت هاي ويژه جراحي بيمارستان امام خميني تبريز از اول مهر ماه 1374 تا 31 شهريور 1376 از طريق پرسشنامه در زمان بستری جمع آوری شده و مورد بررسی آماری قرار گرفته است.
يافته ها : از مجموع 140 بيمار(4/71% مذكر و6/28% مؤنث , 001/0p<) 3/94 درصد بيماران به دنبال عمل اورژانس و 7/5 درصد بيماران به دنبال عمل غير اورژانس نياز به تهويه مكانيكي پيدا كرده بودند. علت بستري در 68 بيمار(6/48%) ضربه (60 مورد غيرنافذ , 8 مورد نافذ) و د ر 72 بيمار (4/51%) موارد غير ضربه بود. سن متوسط بيماران ترومايي7/16 ± 1/35 سال و سن متوسط بيماران غير ترومايي 1/19 ± 2/57 سال بود (001/0p<). مهم ترين علت عمل جراحي در بيماران غير ضربه اي پريتونيت بوده است. موارد نياز به تهويه مكانيكي به شرح زير بود: اختلال عملكرد مكانيكي قفسه صدري (شامل قفسه سينه مواج , شكستگي هاي متعدد دنده اي, كونتوزيون ريه, پارگي ديافراگم, توراكوتومي و...) 14 مورد (10%), اختلال هوشياري (شامل ضربه مغزي, آپنه به دنبال احياي قلبي- ريوي , سندرم هاي عصبي و...) 22 مورد (7/15%), وجود معيارهاي نارسايي تنفسي به دلايل ديگر 104 مورد(3/74%). ده نفر از بيماران (1/7%) سابقه بيماريهاي انسدادي مزمن ريوي داشتند. تعداد 86 بيمار (4/61%) 7-1 روز و 54 بيمار(5/38%) بيش از 7 روز تحت تهويه مكانيكي بودند وتنها 8 مورد (7/5%) تراكئوستومي در اين بيماران انجام شده بود. ميزان مرگ و مير در بيماران دچار ضربه
4/51 درصد و در بيماران غير ترومايي 0/64 درصد (005/0p<) بود. شايع ترين علت فوت در بيماران به ترتيب شامل عوارض قلبي, نارسايي كليوي وشوك سپتيك بوده است. بيشترين ميزان مرگ و مير مربوط به بيماران غير ضربه اي و بيمارانی بود که به بيش از 15 روز حمايت تنفسي نياز پيدا کرده بودند(05/0p<).
نتيجه گيري: ميزان مرگ و مير نسبتا بالا كه در اين مطالعه گزارش شده است مي تواند مربوط به بيماري زمينه اي بيماران مورد بررسي باشد و توجه به تشخيص و درمان هر چه سريعتر بيماري زمينه اي مي تواند بيشترين تاثير را در كاهش اين آمار داشته باشد. علاوه بر اين ضروري است از امكانات جديد تر و پيشرفته تر براي حمايت تنفسي مكانيكي در بخشهاي مراقبتهاي ويژه كمك گرفته شود.