بررسي عفونت هاي قارچي ناخن در افراد مبتلا به ضايعات ناخن مراجعه كننده به درمانگاه پوست بيمارستان سيناي تبريز

چکیده

زمينه و اهداف: عفونت هاي قارچي ناخن يكي از مهم ترين و شايع ترين علل درگيري ناخن ها به شمار مي روند كه در صورت عدم تشخيص و درمان بموقع اين عفونت ها، تغييرات وسيع ناخن ايجاد خواهد شد. هدف از اين مطالعه تعيين انواع عفونت هاي قارچي ناخن و كشف عوامل زمينه ساز اين بيماري است. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي تعداد 100 بيمار دچار ضايعه ناخني انتخاب و جهت بررسي آزمايشگاهي معرفي شدند. نمونه هاي برداشته شده از ناخن به دوطريق آزمايش ميكروسكوپي مستقيم وكشت مورد ارزيابي قرارگرفتند. يافته ها: از 100 مورد بيمار مبتلا به ضايعه ناخن، 48 مورد از نظر آلودگي قارچي مثبت بودند كه در آزمايش مستقيم نمونه هاي مبتلا ، 30 مورد ( 5/62% ) قارچ هاي مخمري، 13 مورد ( 27% ) ميسيليوم درماتوفيتي و 5 مورد ( 5/10% ) قارچ هاي پوده رست به دست آمد. در آزمايش كشت از نمونه هاي فوق در بين مخمرها كانديدا آلبيكانس و از درماتوفيت ها تريكوفيتون منتاگروفيت و از ميان قارچ هاي پوده رست آسپرژيلوس فوميگاتوس ‌ شايع ترين عوامل رشد كرده در محيط كشت بودند. همچنين در اين مطالعه بين نوع قارچ هاي عامل اونيكومايكوز و اشكال باليني ضايعه از نظر گرفتاري خود ناخن يا بافت اطراف آن و همچنين بين ابتلا به اونيكومايكوز و سابقه درمان دارويي رابطه معني داري مشاهده شد(001/0p<). نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه اهميت تشخيص و درمان صحيح عفونت هاي قارچي ناخن را با توجه به شيوع بالاي آن نشان مي دهد و عدم تشخيص صحيح بيماري باعث مزمن شدن و تخريب ناخن مي شود.