چکیده
زمينه و اهداف: هدف از مطالعه حاضر مقايسه ميزان تخمك گذاري در زنان نابارور مقاوم به انسولين با افراد حساس به انسولين بود كه به صورت آينده نگر در سال هاي 80-1379 در مركز ناباروري منتصريه مشهد انجام شد. هدف بهبود ميزان باروري در زنان نابارور بود.
روش بررسي: مطالعه بر روي 60 زن نابارور مراجعه كننده به مركز ناباروري منتصريه مشهد به مدت يك سال انجام شد. اطلاعات لازم ازطريق شرح حال، معاينه و آزمايش هاي پاراكلينيك به دست آمد و در پرسشنامه درج شد. بيماران براساس نسبت قندخون ناشتابه انسولين ناشتابه دوگروه مقاوم به انسولين وحساس به انسولين تقسيم شدند. اين دو گروه از نظر سن، سن قاعدگي، سن ازدواج و طول مدت ناباروري مقايسه شدند كه تفاوت آماري ملاحظه نشد. اين افراد هيچ سابقه اي از بيماريهاي طبي وجراحي نداشتند.
يافته ها : اليگومنوره درگروه مقاوم به انسولين 80 درصد و در گروه شاهد 7/26 درصد بود. از نظر آماري اختلاف بين الگوي قاعدگي دو گروه معني دار بود (01/0p<) فقدان تخمك گذاري با توجه به علايم باليني و آزمايشگاهي در80 درصد بيماران گروه مطالعه ودر33% گروه شاهد ديده شد كه تفاوت آماري معني داري بود(01/0p<). چاقي با معيار 27> شاخص توده بدن (BMI) درگروه مقاوم به انسولين 80 درصد و در گروه شاهد 4/55 درصد بود. اختلاف زياد بود ولي تفاوت آماري بين دوگروه ديده نشد. چاقي با معيار نسبت دور كمر به دور باسن (W.H.R ) بين دو گروه اختلاف معني دار نشان داد و در گروه مقاوم به انسولين بيشتر بود. پرمويي درگروه مقاوم به انسولين 5/6 برابر بيشتر از گروه شاهد بود(01/0p<).
بيماران گروه مطالعه، انسولين ناشتاي بيشتري از گروه شاهد نشان دادند (u/ml25/13 وu/ml 06/27). اين اختلاف به لحاظ آماري معني دار بود. نسبت LH/FSH نيز در گروه مطالعه نسبت به گروه شاهد بيشتر بود و در80 درصد اين گروه نسبت LH/FSH بالاي 3 بود، درحالي كه در گروه شاهد صفر درصد اين نسبت را داشتند. بنابراين دو گروه اختلاف آماري معني دار نشان دادند. قندخون ناشتا و پروژسترون سرم در دو گروه اندازه گيري شد كه مشابه بود و اختلاف آماري وجود نداشت.
نتيجه گيري: كليه زنان ناباروري كه دچار علايم اليگومنوره، چاقي آندروييد يا پرموئي غيرطبيعي باشند، لازم است ازنظرمقاومت به انسولين بررسي شوند. درصورت مثبت بودن آزمون تحمل گلوكز به صورت سريال انجام شود. زيرا اين افراد نسبت به جمعيت عمومي بيشتردرمعرض ديابت وبيماري هاي قلبي عروقي قرار مي گيرد. به علاوه در سير درمان ناباروري بهتر است علاوه بر كاهش وزن و ورزش درمانهاي ضدانسوليني نيز به درمان هاي تحريك تخمك گذاري اضافه شود.