چکیده
زمينه و اهداف: اونيكومايكوز عفونت قارچي شايع ناخن هاي دست و پا است كه به وسيله انواعي از درماتوفيت ها، مخمر و شبه مخمر و قارچ هاي پوده رست ايجاد مي شود. پانزده تا سي و پنج درصد از تمامي تغييرات ناخن ها و حدود يك سوم كل عفونت هاي قارچي را اونيكومايكوز تشكيل مي دهد. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع عفونت هاي قارچي ناخن و عوامل ايجاد كننده آن در بيماران داراي ضايعات ناخن كه به آزمايشگاه قارچ شناسي مراجعه كرده اند، بود.
روش بررسي: در طي سه سال (1380-1378) 2150 نفر بيمار مراجعه كننده به آزمايشگاه مورد بررسي قرار گرفتند تعداد 239 نفر از آنها داراي ضايعاتي در ناخن دست يا پا، يا هر دو، بودند. تراشه هاي ناخن با پتاس 20-10 درصد شفاف شدند و مورد مطالعه ميكروسكپي قرار گرفتند. همچنين مقداري از تراشه ها در محيط هاي سابرو دكستروز آگار (SDA) و دكستروز آگار حاوي كلرامفنيكل و سيكلو هگزاميد (Scc) كشت شد.
يافته ها: از بين 239 نفر داراي ضايعات ناخن در دست و پا، 88 نفر (4/37%) به اونيكو مايكوز مبتلا بودند. از اين تعداد 57 نفر (35%) را زن و 31 نفر
(8/40%) را مرد تشكيل مي دادند. تعداد 21 نفر (8/23%) از بيماران مبتلا به اونيكو مايكوز، كودكان زير ده سال بودند. از بين عوامل قارچي جدا شده 60 مورد (2/68%) مخمر و شبه مخمر، 17 مورد (3/19%) درماتوفيت ها و11 مورد (5/12%) را قارچ هاي پوده رست تشكيل مي دادند. كانديدا آلبيكانس، تريكوفيتون منتاگروفيتس و اسكوپولاريوپسيس بيش از ساير قارچها به عنوان عوامل اونيكومايكوز جدا شدند.
نتيجه گيري: نتايج به دست آمده از اين بررسي نشان مي دهد كه اونيكومايكوز يكي از عفونت هاي قارچي مهم در بيماران دچار ضايعات ناخن است. مخمر و شبه مخمرها بيش از ساير قارچ ها عامل مسبب اين عفونت ها هستند. زنان به دليل تماس مكرر ناخن ها با مواد شوينده، رطوبت و خيس خوردگي دست ها، بيشتر در معرض عفونت قارچ هاي مخمري قرار دارند. در كودكان نيز مكيدن ناخن، خاراندن ناحيه مقعد از علل ابتلا به شمار مي آيند. به نظر مي رسد كانديدا آلبيكانس، تريكوفيتون منتاگروفيتس و اسكوپولاريوپسيس شايع ترين عوامل اونيكومايكوز در اين منطقه باشند.