چکیده
زمينه واهداف: سوختگي يكي از عواملي است كه نه تنها به پوست آسيب مي رساند بلكه اغلب با عفونت هاي مختلف باكتريايي نيز همراه است. با توجه به افزايش مقاومت باكتري ها نسبت به آنتي بيوتيك هاي موجود، درمان زخم هاي عفوني حاصل از سوختگي با مشكلات فراواني مواجه شده است. هدف از اين مطالعه تشخيص عوامل باكتريايي شركت كننده در عفونت زخم هاي عفوني سوختگي، تعيين الگوي حساسيت باكتري هاي جدا شده و بررسي بعضي عوامل مرتبط با سوختگي ها مثل سن، جنس، مرگ و مير و عوامل سوختگي است.
روش بررسي: دريك مطالعه توصيفي 126 نمونه از زخم هاي عفوني حاصل از سوختگي بيماران انتخابي و بستري شده در بخش سوختگي مركز آموزشي - درماني سينا در سال هاي 79-1378تهيه شدند و توسط روشهاي ميكروسكوپي وكشت تحت آزمايش هاي لازم قرار گرفتند. براي مطالعات اپيدميولوژيك اطلاعات ضروري از پرونده بيماران جمع آوري شد.
يافته ها: از كل 126 نمونه، 73 سويه باكتريايي جدا شدند كه از ميان آنها 47 مورد (38/64%) سودومونا آئروژينوزا و 25مورد (62/35%) را ساير گونه هاي باكتريايي تشكيل مي دادند. استافيلوكوك طلايي (69/13%) دومين باكتري مهم جدا شده از زخم هاي عفوني سوختگي بود 91 درصد از بيماراني كه فوت كردند داراي كشت مثبت بودند. عليرغم حساسيت سودومونا آئروژينوزا به سفالوسپورين هاي نسل سوم مثل سفوپرازون (9/79%)، سفتازيديم (71%) وسفوتاكسيم (3/59%) افزايش مقاومت آن نسبت به بعضي از آنتي بيوتيك ها قابل توجه بود. معمول ترين عامل سوختگي بعد از آب جوش (46%) سوختگي هاي حاصل ازمواد نفتي (23%) بودند. شايع ترين عامل سوختگي در كودكان نيز آب جوش بود.
نتيجه گيري : تشخيص اهميت باليني سودومونا آئروژينوزا وساير باكتري ها در عفونت زخم هاي سوختگي ومقاومت آن نسبت به آنتي بيوتيك ها لزوم به كارگيري معيارهاي مناسب در پيشگيري و به حداقل رساندن انتشار عفونت در بيماران بستري را نشان مي دهد.