چکیده
زمينه و اهداف: با توجه به اينكه ميتومايسين مي تواند از رشد بافت فيبروز و تشكيل اسكار جلوگيري نمايد. لذا تصميم گرفتيم اثر ميتومايسين را در جراحي داكريوسيستورينوستومي بررسي نماييم. به علاوه به علت احتمال وجود سرطانهاي نادر ولي تهديد كننده زندگي در انسدادهاي سيستم اشكي تصميم گرفته شد ارزش نمونه برداري روتين در بيماران مبتلا به انسداد اوليه مجراي اشكي بررسي شود.
روش بررسي: چهل و شش بيمار (47 سيستم مجراي اشكي) به طور تصادفي در دو گروه مجزا (جراحي داكريوسيستورينوستومي توأم با ميتومايسين با دوز mg/ml3/0 به مدت 3 دقيقه در محل فلپ خلفي مخاط بيني و كيسه اشكي (23 چشم) و بدون ميتومايسين (24 چشم)) قرار گرفتند و به مدت 12 ماه پيگيري شدند. معيار موفقيت عمل رضايت بيمار و عدم وجود اشك ريزش در نظر گرفته شد. به علاوه در اين بيماران طي عمل جراحي از مخاط بيني و كيسه اشكي نمونه برداري انجام شد و جهت بررسي پاتولوژيك ارسال شد.
يافته ها: در بيماران مورد مطالعه موفقيت عمل در گروهي كه ميتومايسين حين عمل تجويز شد 87 درصد و در گروه بدون كاربرد ميتومايسين 83 درصد بدست آمد كه آزمون آماري مجذور اختلاف معني داري بين اين دو گروه نشان نداد. در گزارشات پاتولوژي بيماران هيچ موردي از نئوپلاسم، بيماريهاي گرانولوماتوز و عفونت مشاهده نشد و در تمام بيماران انفيلتراسيون لوكاليزه غير اختصاصي سلولهاي التهابي همراه با فيبروز گزارش شد.
نتيجه گيري: استفاده از ميتومايسين با دوز mg/ml3/0 براي 3 دقيقه اثر افزاينده اي در موفقيت عمل داكريوسيستورينوستومي به همراه ندارد و هيچ عارضه اي نيز ايجاد نمي كند و نمونه برداري روتين در اين بيماران توصيه نمي شود و تنها در مواردي كه بيمار تاريخچه مثبت بيماريهاي سيستميك و يا شواهد باليني درگيري كيسه اشكي داشته باشد توصيه به انجام نمونه برداري شود.