چکیده
زمينه و اهداف: امروزه روشهاي تحليل دنباله اي به دليل مزاياي اقتصادي و رعايت جنبه هاي اخلاقي مورد توجه جدي مجريان كارآزماييهاي باليني قرار
گرفته اند. روش هاي دنباله اي اين امكان را فراهم مينمايند تا در طي انجام كارآزمايي تحليل هايي به منظور مقايسه دو درمان انجام گيرد و در صورت مشاهده تفاوت معني دار بين دو روش درماني، كارآزمايي زودتر از موعد مقرر متوقف گردد. هدف از مطالعه حاضر كه براي اولين بار در كشور انجام شده است، بررسي مزاياي روش تحليل دنباله اي در يك كارآزمايي باليني ميباشد.
روش بررسي: در اين بررسي، نقش آزمون مثلثي به عنوان يكي از كاراترين روشهاي تحليل دنباله اي، در يك كارآزمايي باليني دوسوكور و به منظور بررسي تاثير دوز كم دگزامتازون (mg/kg 15/0) بر لرز بعد از عمل، در جراحي هاي انتخابي اورولوژي، ژنيكولوژي،ارتوپدي وجراحي عمومي، مورد بررسي قرار گرفته است.
يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه در هفتمين تحليل فيمابيني و بعد از ورود 140 بيمار در مطالعه (70 نفر در گروه دگزامتازون و 70 نفر در گروه دارونما) كارآزمايي به نفع دگزامتازون متوقف گرديد. اين در حاليست كه بر مبناي روشهاي معمول 200 بيمار براي انجام كارآزمايي لازم بود. از جنبه باليني نيز مشاهده گرديد كه استفاده از دوز كم دگزامتازون بروز لرز بعد از عمل رابه طور معني داري(02/0 P= )نسبت به دارونما كاهش ميدهد (4/11 درصد در مقابل6/28 درصد).
نتيجه گيري: از نقطه نظر روش شناسي اين كارآزمايي نشان داد كه استفاده از آزمون مثلثي حجم نمونه را به ميزان 30 درصد نسبت به طرح يك مرحله اي(طرح با حجم نمونه ثابت) كاهش ميدهد كه از نظر اقتصاد بهداشت اثر بخش تر است.