چکیده
زمینه و اهداف: سزارين از نظر شدت درد بعد از عمل در گروه اعمال جراحي متوسط تا شديد قرار مي گيرد، بنابراین استفاده از یک پروتکل کنترل درد مناسب ضروری است. اهمیت این کنترل در ایجاد بی دردی و ارتباط سریعتر مادر با نوزاد است. با در نظر گرفتن توجه اخير به استفاده از روش¬هاي چند دارويي در کنترل درد بعد از عمل و با توجه به مکانيسم متفاوت آنالژزيک دو داروي ديکلوفناک و پاراستامول، مي¬توان فرض کرد که استفاده ترکيبي از اين دو دارو مي¬تواند موثرتر از تجويز هر کدام به تنهايي باشد. مواد و روش¬ها: در این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی آینده نگر دو سو کور، ۹۵ زن داوطلب سزارين با بي¬حسي نخاعي به طور تصادفي در دو گروه جاي گرفتند. پروتکل ضد درد براي گروه شاهد شياف ديکلوفناک 100 ميلي گرم هر ۸ ساعت و براي گروه مداخله استامينوفن خوراکي 500 ميلي گرم هر ۶ ساعت و شياف ديکلوفناک 75 ميلي گرم هر ١٢ساعت بود. شدت درد به فاصله ٢و۴و۶و۸و۱٢و٢۴ ساعت بعد از عمل با روش سنجش بصري درد ارزيابي شد. یافته ها: تعداد 51 زن با سن متوسط 02/5 ±39/30 سال به عنوان گروه مداخله و ۴۴ زن باردار با سن متوسط 78/4±55/28 سال به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. نمره شدت درد به طور معنی¬داری در ساعات ٢و۴و۶و 8و۱٢و٢۴ بعد از عمل در گروه مداخله کمتر از گروه شاهد بود (05/0=P). 21نفر در گروه مداخله و ۲۸ نفر در گروه شاهد مسکن اضافی دریافت نمودند که به طور معنی داری در گروه مداخله کمتر بود (02/0P=). از نظر عوارض دارویی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت )649/0.(P= نتیجه گیری: مصرف همزمان قرص پاراستامول و شیاف رکتال دیکلوفناک در مقایسه با مصرف شیاف رکتال دیکلوفناک به تنهایی سبب کاهش نمره بصری درد و کاهش مصرف مخدرها بعد از عمل سزارین می شود.
کلید واژه ها: سزارین, دیکلوفناک, پاراستامول, نمره بصری درد