مجید شجاعی
1، غلامرضا فریداعلائی
2*، حمید کریمان
1، علی ارحمی دولت آبادی
1، آنیتا سبزقبایی
1، سعید صفری
3، افشین امینی
11 گروه طب اورژانس، بیمارستان امام حسین(ع)، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2 طب اورژانس بیمارستان امام خمینی(ره)، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
3 طب اورژانس بیمارستان شهدای تجریش، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده
زمینه و اهداف: مطالعه حاضر با هدف تبیین معیارهای کم خطر بودن آسیب های احشاء شکمی در بیماران مبتلا به ترومای بلانت شکم و ترخیص سریع¬تر و بدون نیاز به سی تی اسکن شکم و لگن از اورژانس پایه گذاری شد. مواد و روش¬ها: طی سال 1389 تمامی بیماران بالغ و هوشیار مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) با ترومای بلانت شکم وارد مطالعه شده و از لحاظ علائم و نشانه های آسیب های داخل شکمی مورد با پیگیری یک ماهه ارزیابی قرار گرفتند. از آزمون کای دو جهت بررسی میزان شیوع علائم و نشانه های بالینی در بیماران با آسیب احشاء شکمی و بیماران ترخیصی استفاده شد. حساسیت، اختصاصیت، ارزش پیشگویی منفی و مثبت هر یک از این فاکتورها نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته¬ها: 205 بیمار وارد مطالعه شدند (80% مرد و 20% زن). شیوع نشانه های بالینی آسیب شکمی، نشانه ها و علائم شکمی به طور توام، نشانه های بالینی و علائم آسیب احشاء داخل شکمی، و سه فاکتور علائم و نشانه های بالینی، هماچوری و ایندکس شوک بالای 8/0 در بیماران مبتلا به آسیب شکمی بالاتر از بیماران ترخیصی بود (0001/0>P). حساسیت، اختصاصیت، ارزش پیشگویی منفی و مثبت سه فاکتور علائم و نشانه های بالینی، هماچوری و ایندکس شوک بالای 8/0 در تشخیص آسیب احشاء شکمی، به ترتیب برابر 100%، 45%، 100% و 17% بود. نتیجه¬گیری: یافته های مطالعه حاضر بیان می دارند می توان بیماران کم خطر با آسیب بلانت شکمی را بدون نیاز به انجام سی تی اسکن مرخص نمود.
کلید واژه ها: آسیب شکمی, ترومای بلانت