چکیده
زمینه و اهداف: بافت توموری برای رشد به آنژیوژنز وابسته است. زمانی که سطوح فاکتورهای آنژیوژنیک بر فاکتورهای آنتی-آنژیوژنیک غلبه کند، آنژیوژنز اتفاق می¬افتد. بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر شش هفته تمرین استقامتی بر مقادیرVEGF (فاکتور آنژیوژنیک) و اندوستاتین (فاکتور آنتی¬آنژیوژنیک) بافت توموری در موش¬های مبتلا به سرطان پستان بود.
مواد و روش¬ها: موش¬های ماده¬ی نژاد بالب¬سی (20= n، سن 7-5 هفته، وزن 2¬±18 گرم) به مدت دو هفته با شرایط آزمایشگاه و نوارگردان سازگار شدند. سپس از طریق جراحی زیرجلدی تومور آدنوکارسینومای موشی سرطانی شده و بعد از یک هفته استراحت به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم¬بندی شدند. گروه تمرین شش هفته تمرین استقامتی را به¬طور فزاینده اجرا کرد (پنج جلسه در¬ هفته،20دقیقه، 50% - 68% VO2max). 48 ساعت بعد از آخرین جلسه¬ی تمرین، بافت توموری جداسازی شده و سطوح پروتئینی اندوستاتین و VEGF از طریق آزمایش وسترن بلات ارزیابی شد. از آزمون t مستقل جهت مقایسه¬ی تمام داده¬های مربوط به دو گروه استفاده گردید.
یافته¬ها: نتایج نشان داد که VEGF در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت ، اما افزایش اندوستاتین در گروه تمرین معنا¬دار نبود. میزان افزایش حجم تومور در گروه تجربی بسیار کمتر از گروه کنترل بود .
نتیجه¬گیری: با این وجود پژوهش حاضر نشان داد که احتمالاً تمرین ورزشی نمی¬تواند باعث کاهش رگ¬زایی در بافت توموری شود. تحقیقات بیشتر در این زمینه می¬تواند ابهامات مربوط به ساز¬و¬کار¬¬های سلولی- مولکولی دیگر در کاهش حجم تومور را مشخص سازد.