چکیده
زمينه و اهداف: آکنه ولگاریس یکی از شایع ترین بیماری های پوستی است که واحد پیلوسباسه را درگیر مي كند و ناشي از هیپرکراتینیزاسیون، افزایش تولید سبوم و التهاب می باشد. این بیماری شایع پوستی 85 درصد از افراد 24-12 ساله را مبتلا كرده به عنوان يك رخ داد فيزيولوژيك در اين گروه سنى تلقى مي شود.
مواد و روش¬ها: در يك مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور، 50 بيمار مبتلا به آكنه ولگاريس خفيف تا متوسط که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، در قالب دو گروه کنترل و مداخله (بترتیب گروه A و B هرکدام 25 نفر) بررسی و تاثیر محلول موضعى اريترومايسين 4% به تنهایی با محلول موضعى تركيب اسيد ساليسيليك 2% و اريترومايسين 4% در درمان آكنه ولگاريس خفيف تا متوسط مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.
يافته¬ها: در کل، 14 نفر (28 درصد) از بیماران مرد و 36 نفر (72 درصد) هم زن بودند. ميانگين سني کل بیماران مورد بررسی، 2/3± 3/20 سال بود که در محدوده سني 29-15 سال قرار داشتند. میانگین TLC (تعداد كل ضايعات) انتهای دوره درمانی، در گروه اریترومایسین 6/6± 6/21 و در گروه اریترومایسین با سالیسیلیک اسید 5± 8/9 بود که تفاوت آن از لحاظ آماری معنی دار بود(0001/0= P). در گروه اریترومایسین 16 درصد و در گروه اریترومایسین با سالیسیلیک اسید 76 درصد بیماران به درجاتی دچار عوارض دارویی از قبیل سوزش، اریتم و خشکی پوست شدند که تفاوت دو گروه نیز به لحاظ آماری معنی دار بود(0001/0= P).
نتیجه¬گیری: با توجه به نتایج حاصله می توان این گونه بیان کرد که اثربخشی ترکیب اریترومایسین 4 درصد و سالیسیلیک اسید 2 درصد در درمان آکنه ولگاریس صورت بیشتر از اریترومایسین 4 درصد به تنهایی است ولی برخی عوارض دارویی از قبیل سوزش، اریتم و خشکی پوست در درمان ترکیبی بیشتر از اریترومایسین به تنهایی است.