تأثیر همزمان تمرین استقامتی و مکمل‌سازی سیر بر تعیین کننده¬های اصلی همورئولوژی در افراد غیرفعال

چکیده

زمينه و اهداف: هدف از تحقیق حاضر تعيين تأثير همزمان تمرین استقامتی و مکمل¬سازی سیر بر تعیین¬کننده ‌ها‌ی اصلی همورئولوژی در افراد غیرفعال بود. مواد و روش‌ها: 44 مرد جوان سالم و غیرفعال (20 الی 30 ساله) به صورت داوطلبانه و تصادفي به چهار گروه همگن شامل: 1-تمرین و سیر(TG)، 2-سیر(G)، 3-تمرین و دارونما (TP) و 4-دارونما (P) تقسیم شدند. تمامي آزمودنی‌ها به مدت چهار هفته روزانه دو کپسول حاوی500 میلی¬گرم پودر سیر و یا نشاسته (دارونما) مصرف کردند. آزمودنی‌های گروه¬های تمرین علاوه بر مصرف سیر یا دارونما، چهار جلسه در هفته با شدت 75-60 درصد ضربان قلب بیشینه و به مدت 45-30 دقیقه به اجرای فعالیت استقامتی پرداختند. قبل و بعد از چهار هفته، فاکتورهای همودینامیک و نمونه‌هاي خونی جهت اندازه¬گیری هماتوکریت، فیبرینوژن، ویسکوزیته‌ی پلاسما و خون، میزان رسوب اریتروسیتی، پروتئین‌تام و آلبومین گرفته شد. برای تحلیل داده¬ها از آزمون تحليل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح05/0>P استفاده شد. يافته‌ها: تفاوت معناداری در غلظت فیبرینوژن پلاسما، ویسکوزیته‌ي پلاسما و ویسکوزیته‌ي خون بین گروه¬ها مشاهده شد که آزمون تعقیبی نشان داد بین گروه TGوP تفاوت معناداری در این متغیرها وجود دارد (05/0>P). بعلاوه بین گروه¬های TG وTP تفاوت معناداری در غلظت فیبرینوژن پلاسما مشاهده گردید (05/0>P). همچنین در گروهTG، پس از چهار هفته، هماتوکریت و میزان رسوب اریتروسیتی کاهش و پروتئین‌تام و آلبومین افزایش یافت. نتيجه‏گيري: بر اساس نتایج تحقيق حاضر، مصرف مکمل سیر باعث کاهش فیبرینوژن پلاسما شد که ممکن است مصرف سير همراه با تمرینات استقامتی، تأثیر مضاعفی در کاهش ویسکوزیته پلاسما و ویسکوزیته خون داشته باشد. با اين حال، براي اعلام نتايج قطعي، نياز به تحقيقات بيشتري در اين زمينه مي‌باشد.