چکیده
زمینه و اهداف: گرم کردن با کاهش کسر اکسیژن می¬تواند باعث کاهش تولید رادیکال¬های آزاد شود. هدف از این پژوهش بررسي تأثير گرم کردن با شدت کم بر میزان پلاسمایی آنزیم¬های ضد اکسایشی و شاخص¬های تخریب لیپیدی، پروتئینی و DNA بعد از فعالیت شدید در مردان غیر ورزشکار است.
مواد و روش¬ها: ابتدا میزان VO2peak آزمودنی ها توسط گاز آنالیزر روی چرخ کارسنج اندازه¬گیری و میزان کار در شدت¬ کم 45 تا50 درصد VO2peak محاسبه شد. سپس آزمودنی¬ها در دو جلسه با فاصله 48 ساعت و در هر جلسه به دو گروه گرم کردن با شدت کم و بدون گرم کردن تقسیم شدند.
در ابتدای جلسه خون¬گیری استراحتی و سپس گروه اول گرم کردن با شدت کم به مدت شش دقیقه و بعد از آن اجرای فعالیت شدید و گروه دوم مستقیم بدون گرم کردن فعالیت شدید را انجام دادند، دو ساعت پس از فعالیت شدید خون¬گیری صورت گرفت.
در جلسه دیگر بصورت متقاطع جای اعضای گروه¬ها عوض شد. از روش آماری T همبسته برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.
یافته¬ها: میانگین تغییرات مالون دی آلدئید در فعالیت با گرم کردن کاهش یافت اما تفاوت معنی داری نبود، ولی میانگین تغییرات کربونیل-پروتئین و 8-هیدروکسی2-دزوکسی گوانوزین بطور معنی¬داری افزایش یافته بود. میانگین تغییرات آنزیم SOD در فعالیت با گرم کردن پایین¬تر از فعالیت بدون گرم کردن بوده ولی تفاوت معنی دار نبود. میانگین تغییرات CAT و GPX در فعالیت با گرم کردن بطور معنی-داری بالاتر از فعالیت بدون گرم کردن بود.
نتیجه¬گیری: گرم کردن با شدت کم می¬تواند تخریب لیپیدی را کاهش دهد ولی روی تخریب پروتئینی و DNA در مردان غیر ورزشکار اثری ندارد و باعث افزایش این تخریب¬ها می¬شود.