چکیده
زمینه و اهداف: سقط خودبخودی جنین به از دست دادن آن تا هفته بیستم حاملگی اطلاق می شود. عدم موفقیت در بارداری و سقط مکرر خودبخودی جنین هزینه های اقتصادی و روانی برای خانواده و جامعه دارد. بخشی از این مشکل ناشی از اختلالات ژنتیکی و کروموزومی می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان اختلالات سیتوژنتیکی در زوجین دارای سقط مکرر خوبخودی بود.
مواد و روش¬ها: در مطالعه گذشته نگر از ۴۰۰ زوج که دارای بیش از دوبار سابقه سقط خود بخودی جنین بودند پس از بررسی سوابق پزشکی، آزمایش کشت کروموزومی و کاریوتایپ به روش استاندارد سیتوژنتیکی و GTG Banding به عمل آمد.
یافته¬ها: پس از انجام کاریوتایپ، ناهنجاری کروموزمی در ۴% (۳۲) افراد وجود داشت. که ۴۵% (۱۴ نفر) از آنها مرد و مابقی زن بودند. ۳% اختلالات مربوط به کروموزومهای جنسی و مابقی به علت ناهنجاری در کرووموزم¬های اتوزمال بود.
نتيجه¬گيري: مطالعه سیتوژنتیکی زوجین دارای سابقه سقط مکرر خوبخودی جنین به منظور تشخیص هر گونه اختلال کروموزومی ضروری است. به منظور جلوگیری از تولد کودکان با ناهنجاریهای کروموزومی، انجام آزمایش تشخیص پیش از تولد در زوجین دارای ناهنجاری کروموزومی برای پیشگیری از تولد فرزند مبتلا به اختلالات کروموزومی از اهمیت بالائی برخوردار است.