چکیده
زمینه و اهداف. هدف از اين پژوهش بررسی صفات شخصیتی، افسردگی، اضطراب و تنیدگی روانی افراد مبتلا به ام اس و مقایسه همان ویژگیها با افراد عادی است.
مواد و روش ها. 80 فرد مبتلا به ام اس (56 زن، سن: 88/6±62/31 سال، 24مرد، سن: 85/8±87/31 سال) و 78 فرد سالم (56 زن، سن:60/6±20/33 سال؛ 22 مرد، سن: 73/7±00/32 سال) از انجمن ام اس ایران واقع در تهران و کلینیک ام اس بیمارستان امام رضای تبریز، با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به چهار گروه زنان مبتلا به ام اس، مردان مبتلا به ام اس، زنان بدون ام اس، و مردان بدون ام اس تقسیم شدند. متغيرهای اصلی پژوهش شامل روان نژندی خویی، برونگرایی، گشودگی، خوشایندی، وظیفه شناسی، تنیدگی، اضطراب، و افسردگی بودند که با استفاده از پرسشنامه پنج عاملی نئو
(NEO-FFI) و مقیاس تنیدگی، اضطراب و افسردگی داس (DASS-42) ارزیابی شدند.
یافته ها. تحلیل واریانس یکراهه (ANOVA) نشان داد گروهها از نظر روان نژندی خویی، برونگرایی، گشودگی، خوشایندی، وظیفه شناسی، تنیدگی روانی، اضطراب، و افسردگی تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند. آزمون تعقیبی توکی نشان داد میانگین نمره مردان و زنان مبتلا به ام اس در روان نژندی خویی، تنیدگی، اضطراب، و افسردگی بالاتر از مردان و زنان بدون ام اس، و در برونگرایی، گشودگی، خوشایندی، و وظیفه شناسی پایین تر از آنهاست.
نتیجه گیری. نیمرخ شخصیتی افراد مبتلا به ام اس به صورت ترکیبی از روان نژندی خویی بالا، برونگرایی، گشودگی، خوشایندی و وظیفه شناسی پایین است. این افراد افسردگی و اضطراب بالاتر داشته و تنیده ترند.