تأثیر شیوه گفتار کشیده در کاهش شدت لکنت افراد فارسی زبان دارای لکنت شدید

چکیده

زمینه واهداف: لکنت زبان اختلالی حرکتی در جریان روان و پیوسته گفتار بوده که می تواند در شدتهای مختلف بروز کند. براساس تجربیات بالینی به نظر می رسد که پاسخ افراد لکنتی خفیف، متوسط و شدید به انواع شیوه های گفتاردرمانی یکسان نمی باشد. هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی شیوه گفتار کشیده در درمان افراد لکنتی شدید است. مواد و روش¬ها: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای تجربی است که در آن 30 فرد مبتلا به لکنت شدید 14- 8 ساله تحت 20 جلسه گفتاردرمانی فشرده با شیوه گفتار کشیده قرار گرفتند. 30 نفر گروه شاهد بدون شیوه گفتار کشیده فقط جلسات مشاوره و کتابخوانی داشتند. نمرات شدت لکنت قبل، بلافاصله و 4 ماه پس از مداخله به وسیله مقیاس SSI-3 تعیین شد و در نرم افزار SPSS به کمک آزمون آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته¬ها: نتایج نشان داد میانگین نمرات شدت لکنت قبل از مداخله و بلافاصله بعد از مداخله در افراد لکنتی شدید اختلاف معناداری دارد . همچنین معلوم شد اختلاف میانگین نمرات شدت لکنت قبل از مداخله و 4 ماه پس از درمان از لحاظ آماری معنادار می باشد . این در حالیست که چنین اختلافات معناداری در گروه شاهد دیده نشد . نتیجه¬گیری: یافته های این تحقیق نشان داد که شیوه گفتار کشیده روشی مؤثر و كارآمد در کاهش شدت لکنت افراد لکنتی شدید بوده و همچنین ماندگاری و ثبات این شیوه درماني در گفتار افراد لکنتی شدید حتی تا 4 ماه پس از مداخله نیز وجود دارد.