چکیده
زمینه و اهداف: آکتینیک کراتوزها ضايعاتی پيش بدخيم ناشي از اشعه ماوراء بنفش هستند که ريسك تبديل به SCC را دارند. لذا تشخيص و درمان زود هنگام آنها اهميت بسزايي دارد. در حال حاضر کرایوتراپی شایع ترین روش درمانی می¬باشد، با این حال روش¬های تخریبی فقط روي ضايعات كلينيكي اثر كرده و در درمان ضايعات ساب كلينيكي كاربرد ندارند. از این رو بنظر می¬رسد ترکیب آن با درمانهای دارويي موضعي روش مناسب¬تری باشد.
هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی کرایوتراپی و ژل آکنالن 1/0% (یک رتینوئید موضعی) در مقایسه با کرایوتراپی و دارونما در درمان ضایعات آکتینیک کراتوز می باشد.
مواد و روش¬ها: این مطالعه بصورت كارآزمايي باليني تصادفي دو سويه كور انجام گرفت که در آن 112 بيمار با تشخیص بالینی حداقل 5 ضایعه آکتینیک کراتوز در صورت یا اسکالپ وارد مطالعه گردیدند. بیماران بطور تصادفی وارد یکی از دو گروه درمانی کرایوتراپی و آکنالن1/0% یا کرایوتراپی و دارونما به مدت 100 روز شدند. تعداد ضایعات در روزهای صفر، 40، 70 و 100 بررسی گردید.
یافته ها: یکصد بیمار با متوسط تعداد 66/3 ± 54/7 ضایعه برای گروه آکنالن1/0% و 60/3 ± 20/7 برای گروه پلاسبو در روز صفر، مطالعه را به پایان رساندند. در گروه آکنالن1/0% متوسط تعداد ضایعه به 71/2 ± 44/3 (متوسط درصد کاهش: 8/3±79/54%) در روز 100 و در گروه پلاسبو به 97/2 ± 68/3 (متوسط درصد کاهش: 5/4 ± 60/48%) کاهش یافت. این تغییرات از لحاظ آماری معنی دار نبودند(62/0=P). میزان عوارض جانبي بين دو گروه تفاوت معني‌داري نداشت.
نتيجه گیری: کرایوتراپی و ژل آکنالن 1/0% در طی مدت 100 روز نمی تواند بیشتر از کرایوتراپی تنها در درمان ضایعات آکتینیک کراتوز کمک کننده باشد.