چکیده
زمينه و اهداف: بررسی های مقطعی، شروع اختلالات عملکرد تیروئید را در افراد مبتلا به ديابت نوع1، بین %18-4 گزارش کرده اند. اکثر مطالعات انجام شده، بررسی های مقطعی بوده و مطالعات طولی بسیار اندک است. از آنجا که عدم تشخیص به موقع و اصلاح مناسب اختلال عملکرد تیروئید در مبتلایان به دیابت نوع1، می تواند تأثیرات منفی متعددی بدنبال داشته باشد، لذا غربالگری بیماران برای اختلالات عملکرد تیروئید، هم در موقع تشخیص دیابت و هم بصورت برنامه ریزی شده هر چند مدت یکبار در جریان پیگیری بیماران ضروری است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی وضعیت عملکرد تیروئید، پروالانس و انسيدانس اختلالات اتوايميون تيروئيد و سیر طبیعی(Natural history) اختلالات تیروئید ایجاد شده در پیگیری بلند مدت جمعیت بزرگی از بیماران مبتلا به دیابت تیپ1 بود.
مواد و روش ها: 386 بیمار با دیابت تیپ1 که قبل از ابتلا به دیابت بیماری شناخته شده تیروئید نداشتند، از 1 تا 17 سال (میانگین 4±8/9) بطور منظم تحت پیگیری قرار گرفتند. تمامی بیماران هر 12-6 ماه از نظر تیروئید معاینه و غلظت سرمی TSH در اولین مراجعه و TSH و تیتر Anti TPO در فواصل منظم هر 2-1 سال تا پایان مطالعه اندازه گیری شد. در پایان مدت پیگیری، اطلاعات لازم از پرونده بیماران استخراج و با نرم افزار آماری SPSS ویرایش 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
يافته‌ها: از بین 386 بیمار مبتلا به دیابت نوع1 (159 مذکر و 227 مؤنث) با میانگین سنی 7/7±6/15سال، 63 نفر (%3/16) در طول مدت پیگیری دچار اختلال عملکرد تیروئید شدند. 29 بیمار (%5/7) کم کاری بالینی، 24 مورد (%2/6) کم کاری تحت بالینی، 9 نفر (%3/2) پرکاری تیروئید و 2 نفر تیروئیدیت بعد از زایمان به هم زدند. از بین افراد با اختلال عملکرد تیروئید، 54 نفر (%7/85) مؤنث و 9 نفر (%3/14) مذکر بودند (001/0>p). در این بررسی طولی در 115 مورد (%30) از بیماران تیتر آنتی بادی تیروپراکسیداز مثبت بود. از بین 115 بیمار دارای آنتی بادی تیروپراکسیداز مثبت، 57 مورد (%4/50) در طی پیگیری دچار اختلال عملکرد تیروئید بودند. در نمودار کاپلان مایر، %50 قبل از 10 سال از زمان شروع دیابت و %50 افراد بعد از 10 سال دچار مشکل تیروئید شدند. بررسی به تفکیک جنسیت نشان داد که بیماران مذکر، در صورت ابتلا به اختلال اتوایمیون تیروئید، بیماری را در فاصله زمانی کوتاهتری(4 سال بعد از شروع دیابت)، نسبت به زنان ( بعد از 11 سال) بروز دادند (002/0=p). اختلال عملکرد تیروئید با متغیرهایی همچون جنس، طول مدت پیگیری، طول مدت دیابت، سابقه فامیلی بیماری های اتوایمیون تیروئید و سابقه شخصی ابتلا به سایر اختلالات اتوایمیون در ارتباط بود.
نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر نشان می دهد که اختلالات اتوایمیون تیروئید در بیماران مبتلا به دیابت نوع1، از بروز بالایی برخوردار است. تعداد بيشتري از اين افراد در جريان پيگيري بلند مدت دچار اختلالات تيروئيد مي شوند. غربالگري سالانه بيماران با ديابت نوع 1 براي بيماريهاي اتوايميون تيروئيد توصيه مي شود.