چکیده
زمینه و اهداف: درمان فراشناختي بر اين اصل استوار است که فراشناخت براي درک نحوه ي عملکرد شناخت و نحوه ي توليد تجربه هاي هشيارانه ي ما درباره ي خودمان و جهان اطرافمان بسيار مهم است. در پژوهش حاضر سعي شده است تا اثربخشي اين نوع از درمان در بهبود بيماران دچار افسردگي اساسي مورد بررسي قرار گيرد.
مواد و روش ها: اين پژوهش در چارچوب طرح تجربي تک موردي با استفاده از طرح خطوط پايه چند گانه ي پلکاني طي 8 جلسه بر روي سه بيمار، در دوره پيگيري يك، سه و شش ماهه، از طريق مصاحبه ساختاريافته، پرسشنامه ي افسردگي و اضطراب بک و پرسشنامه ي افکار ناکارآمد مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: درمان تغييرات معنادار و قابل توجهي در علائم افسردگي و باورهاي فراشناختي بيماران افسرده ايجاد کرد.
نتیجه گیری: نتايج اين پژوهش نشان مي دهد، درمان فراشناختي كه به جاي محتواي شناخت بر كنترل فرآيندهاي حاكم بر آن تمركز مي كند، مي تواند در درمان بيماران مبتلا به اختلال افسردگي موثر باشد. به طوري كه درمان موجب تغيرات معنادار در علائم هر سه بيمار شد و بهره هاي درماني تا زمان دوره ي پيگيري ادامه يافتند.