چکیده
زمينه و اهداف: تعامل بين سبکهاي شخصيتي خاص با استرس، افراد را مستعد افسردگي مي‌کند. هدف پژوهش حاضر بررسي نظريه آسيب پذيري شناختي بک در مورد ارتباط سبکهاي شخصيتي جامعه گرايي وخود گرداني با رخداد هاي تنش زاي زندگي در بيماران افسرده بود.
روش بررسي: تعداد 100 نفر از بيماران افسرده به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. جامعه آماري پژوهش حاضر را بيماران مراجعه کننده به کلينيکهاي روانپزشکي و مراکز مشاوره شهر تبريز تشکيل مي‌دادند. آزمودني‌ها به پرسشنامه‌هاي افسردگي بک (BDI-II)، افسردگي زونگ، پرسشنامه سبک شخصيتي(PSI-II)، و پرسشنامه رخدادهاي تنش زاي زندگي پاسخ دادند.
يافته ها: ارتباط معناداري بين سبک شخصيتي به عنوان عامل زمينه ساز افسردگي و رخدادهاي تنش زاي زندگي به عنوان عامل آشکارساز افسردگي، وجود داشت، به اين ترتيب که افراد جامعه گرا هنگامي که با استرسهاي مربوط به جدايي، از دست دادن و اختلال در ارتباطات بين فردي و افراد خودگردان هنگامي که با استرسهاي مربوط به شکست مواجه مي‌شدند، افسردگي را تجربه مي‌کردند. شخصيت جامعه گرايي اغلب در زنها و شخصيت خودگردان بيشتر در مردها ديده شد. اما يافته‌ها از ارتباط بين علايم افسردگي با سبکهاي شخصيتي حمايت نکردند.
نتيجه گيري: افراد جامعه گرا و خودگردان در صورت مواجهه با استرسهاي همخوان با شخصيت خود، افسردگي را تجربه می‌کنند.