چکیده
زمینه و اهداف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثرات تمرینات هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر کنترل قند خون، ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی و ترکیب بدنی در بیماران دیابتی نوع 2 صورت گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله‌ای 152 بیمار(69-33 ساله) مبتلا به دیابت نوع 2 از طریق کلینیک غدد و متابولیسم ثبت نام شدند که پس از تمرینات دوهفته‌ای از میان آنها 80 نفر آزمودنی واجد شرایط به صورت تصادفی و به طور داوطلبانه به چهار گروه 20 نفره شامل گروههای ورزشی هوازی، مقاومتی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. تمرینات ورزشی سه بار در هفته و در هر جلسه به مدت 45- 15 دقیقه در 52 هفته انجام پذیرفت. اختلاف میانگین‌ها از طریق تحلیل واریانس یک طرفه با سطح معنی‌داری 05/0< P مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین هموگلوبین گلیکوزیله A1C کاهش آماری معنی داری در هر سه گروه ورزشی نشان داد. گروههای ورزشی بهبودی در مقادیر گلوکز خون پس از غذا، فشار خون، حداکثر اکسیژن مصرفی و درصد عضلانی را نشان دادند. کاهش تری‌گلیسرید در گروههای تمرین هوازی و ترکیبی و همچنین کاهش درصد چربی بدن در گروههای تمرینات مقاومتی و ترکیبی معنی دار بود. تمرینات ترکیبی منجر به بهبود هر چه بیشتر شاخص‌هایی مثل A1C و تری گلیسرید در مقایسه باهریک از تمرینات بی¬هوازی یا مقاومتی به تنهایی شد.
نتیجه‌گیری: هر دو تمرینات هوازی و مقاومتی روشهای مؤثری در کنترل دیابت نوع 2 ریسک فاکتورهای قلبی - عروقی محسوب می‌شوند ولی تمرینات ورزشی ترکیبی با بهبودی بيشتري همراهند.