چکیده
زمينه و اهداف: سرطان فوقاني دستگاه گوارش فوقانی يكي از شايعترين علل مرگ ومير است. براي شروع و پيشرفت اين سرطان مجموعه اي از عوامل داخلي و خارجي نقش دارند كه از جمله اين عوامل مي‌توان به عناصر كمياب اشاره كرد. هدف از اين مطالعه بررسي سطح سرمي عناصر کمياب روي، مس و نسبت آنها در بيماران مبتلا به سرطان فوقاني دستگاه گوارش در مقايسه با گروه شاهد مي باشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي-مقايسه‌اي، تعداد 35 بيمار مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقاني و 41 نفر سالم بعنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پس از جداسازي سرم از خون تام، مس و روي آنها به روش اسپکترومتري جذب اتمي با کوره گرافيتي اندازه گيري شد.
يافته‌ها : ميانگين مقادير روي و مس بيماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقاني به ترتيب 15/0±62 /0 و 33/0±65/1 ppm بود. از طرفي ميانگين مقادير روي و مس در گروه شاهد به ترتيب 14/0± 75/ 0و32/0±5/1 ppm بود. بين ميانگينهاي روي بيماران و افراد شاهد تفاوت معني داري وجود داشت (001/0p<). نسبت مس به روي در گروه بيمار71/0± 78/ 2 ppm و در گروه شاهد 51/0± 04/2 ppm بود كه اين نسبت هم بين دو گروه مورد مطالعه از نظر آماري معني دار بود (001/0p<) .
نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج بدست آمده مي توان پيشنهاد كرد كه تغييرات عناصر كمياب در سطح سرمي در بيماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقاني، شايد در روند تغييرات بيولوژيك سلولهاي سرطاني و پيشرفت آن نقش داشته باشد.