چکیده
زمينه و اهداف: امروزه استفاده از مواد ضدعفوني کننده حفره نظير کلرهگزيدين پس از تراش و قبل از قراردادن ماده ترميمي مقبوليت يافته است. اما عده اي از محققين اعتقاد دارند که اين مواد با عملکرد رزين هاي چسباننده تداخل مي¬کنند. هدف از مطالعه حاضر، بررسي تاثير ضدعفوني كردن حفره با کلرهگزيدين بر ريزنشت لبه جينجيوالي حفرات کلاس پنج کامپوزيتي ترميم شده با رزين چسباننده سلف اچ يک مرحله اي (نسل هفتم) بصورت آزمايشگاهي در دندان گاو بود.
مواد و روش ها: در سطوح باکال 60 دندان انسيزور دائمي گاو، حفرات کلاس پنج تراش داده شد بطوريکه لبه اكلوزالي در مينا و لبه جينجيوالي در عاج قرار داشت. دندانها به صورت تصادفي به دو گروه 30 تايي تقسيم شدند. در گروه اول، نمونه ها بدون استفاده از کلرهگزيدين و در گروه دوم با استفاده از کلرهگزيدين ترميم شدند. در هر دو گروه از رزين چسباننده سلف اچ يک مرحله اي (Clearfil tri S Bond) و کامپوزيت Z100 به روش لايه لايه، به منظور ترميم استفاده گرديد. پس از پرداخت و پاليش، نمونه ها تحت عمل ترموسايکلينگ قرار گرفتند. سپس در محلول فوشين بازي 2%به مدت 24 ساعت قرار داده شده و پس از برش، ريزنشت لبه جينجيوالي نمونه ها زير استريو ميکروسکوپ مورد ارزيابي قرار گرفت. به منظور مقايسه ميزان ريزنشت در دو گروه، از آزمون ناپارامتريک Mann-Whitney U استفاده گرديد. در اين مطالعه05 /0 P< معني دار تلقي شد.
يافته ها: تفاوت آماري معني داري در ميزان ريزنشت دو گروه وجود نداشت (91/0P = ).
نتيجه گيري : استفاده از کلرهگزيدين به عنوان ضدعفوني کننده حفره اثري بر ميزان ريزنشت لبه جينجيوالي حفرات کلاس پنج کامپوزيتي ترميم شده با رزين چسباننده سلف اچ يک مرحله اي نداشت.