بررسي آرسنيک در آب آشاميدني: يک مطالعه ي موردي در استان آذربايجان شرقي

چکیده

زمينه و اهداف: بر اساس شواهد موجود، مصرف آب آشاميدني آلوده به آرسنيک مي‌تواند انواع متفاوتي از عوارض بهداشتي را در افراد ايجاد نمايد. استاندارد ملي آب شرب در ايران حداکثر مجاز آرسنيک را µg/L 50 قرار داده است اين در حالي است که سازمان جهاني بهداشت مقدارµg/L 10 آرسنيک را به عنوان رهنمود ارائه نموده است. نظر به آلوده بودن تعدادي از منابع آب شرب به آرسنيک در شهرستان همجوار (هشترود) و غير روتين بودن تعيين مقدار آرسنيک توسط اداره بهداشت و شرکت آب و فاضلاب، در مطالعه حاضر کليه آبهاي شرب شهرستان چاراويماق استان آذربايجان شرقي از نظر مقدار آرسنيک مورد بررسي و آناليز قرار گرفت. مواد و روشها: کليه شهرها و روستاهاي داراي سکنه ي شهرستان چاراويماق با مراجعه حضوري از نظر نحوه تامين آب شرب، وضعيت بهسازي منابع آب و وجود آرسنيک در منبع آب شرب توسط کارشناسان بهداشت محيط بررسي شدند. براي آزمايش آرسنيک از Ez arenic test kit استفاده به عمل آمد. يافته‌ها: از 210 روستاي بررسي شده، در آب شرب 41 روستا (52/19% از روستاهاي بررسي شده) آرسنيك وجود داشت. در 8 روستا غلظت آرسنيك معادل يا بالاتر از حداكثر مجاز استاندارد ملي (µg/L 50) قرار داشت. در 33 روستا نيز غلظتهاي مشاهده شده اغلب µg/L 50 > و ≥ µg/L 10 بود. در مجموع 7290 نفر يعني حدود 06/22 % از جمعيت روستائي شهرستان چاراويماق در معرض مواجهه با غلظتهاي بالاي حد رهنمودي سازمان جهاني بهداشت مي باشند. نتيجه‌گيري: بر اساس مطالعه حاضر شهرستان چاراويماق، يک منطقه با حضور آرسنيک در برخي منابع آب شرب است. لازم است آب روستاهايي که بالاتر از استاندارد ملي است در اسرع وقت توسط منبع سالم جايگزين شود. کنترل حداقل ساليانه غلظت آرسنيک در آب شرب کليه روستاها لازم است در دستور کار سازمان هاي مسئول از جمله شبکه بهداشت و شرکت آب و فاضلاب روستايي قرار گيرد.