چکیده
زمينه و اهداف: افزايش استفاده از وسايلي مانند تلفنهاي همراه اين سوال را پيش مي‌آورد که آيا امواج اين وسايل بر روي بافتهاي مختلف بدن انسان تاثير دارند؟ تا‌کنون مطالعات زيادي در مورد تاثير گذاري اين امواج بر روي ارگانهاي مختلف مانند مغز، کليه و... از نظر فراساختاري انجام يافته است. شبکيه نيز با توجه به موقعيت قرارگيري اش، در معرض تابش مستقيم اين امواج قرار دارد. هدف ما در اين مطالعه بررسي اثر امواج الکترو مغناطيسي با فرکانس 50 تا60 هرتز از نظر تغييرات فراساختاري و مورفومتريک لايه هاي شبکيه مي باشد.
مواد و روش‌ها: موشها‌ي صحرايي نر به دو گروه، آزمايش و کنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش به مدت 4 هفته تحت تاثير ميدان مغناطيسي به قدرت 3 ميلي تسلا قرار گرفت. نمونه ها توسط ميکروسکوپ نوري و الکتروني مورد بررسي قرار گرفتند.
يافته ها: در رتهاي آزمايش 4 هفته، ضخامت کل رتين 78/7±132 بود که در مقايسه با گروه کنترل83/3±47/89 به طور معني داري افزايش يافته بود (001/0P<). همچنين ضخامت لايه هسته دار خارجي در گروه آزمايش 2/3±23/32 ميکرون بود که در مقايسه با گروه کنترل (43/1±15/20 ميکرون) به طور معني داري افزايش يافته بود.(001/0P<). در گروه ازمايش تعداد هسته سلولها در هر25×25 ميکرون از سطح لام با بزرگنمايي 720، 89/0±64/13 بود که در مقايسه با گروه کنترل (0.95±30/7) به طور معني‌داري افزايش يافته بود (001/0P<). همچنين ابعاد هسته سلولهاي گيرنده نور در گروه آزمايش 36/0±85/3 نسبت به گروه کنترل 23/0±62/2 به طور معني‌داري افزايش يافته بود (001/0P<).
نتيجه گيري: سلولهاي گيرنده نور تحت تاثير ميدان مغناطيسي دچار افزايش فعاليت تکثيري مي‌شوند.