چکیده
زمينه و اهداف: اسكيزوتايپي ممكن است هم بعنوان بعد تفاوت هاي فردي طبيعي و هم بعنوان شاخص استعداد به اسكيزوفرني و اختلالات طيف اسكيزوتايپي درنظر گرفته شود. تاكنون مقياس هاي متفاوتي جهت تعييين و اندازه گيري شدت جنبه هاي گوناگون اسكيزوتايپي معرفي شده‌اند. با اين وجود، در مورد نسخه هاي ترجمه شده اين مدل ها مطالعات اندكي صورت پذيرفته است. پرسشنامه نشانگان اسكيزوتايپيك يكي از اين پرسشنامه هاست كه به فارسي نيز ترجمه شده است. هدف از اين مطالعه، بررسي ويژگي هاي سايكومتريك (اعتبار، قابليت اعتماد و ساختار عاملي) SSQ مي باشد.
روش بررسي: در يك مطالعه توصيفي-تحليلي، 200 دانشجوي دانشكده هاي مختلف دانشگاه علوم پزشكي تبريز طي مدت يك دوره 12 ماهه بررسي شدند. نسخه ترجمه شده پرسشنامه نشانگان اسكيزوتايپيك (فارسي) در اين داوطلبين بكار گرفته شد. بعلاوه پرسشنامه چهار وجهي شخصيت و پرسشنامه مقياس تجارب تجزيه اي 2 نيز استفاده شدند. روايي، اعتبار و ساختار عاملي نسخه فارسي پرسشنامه نشانگان اسكيزوتايپيك تعيين گرديد.
يافته ها: 200 دانشجو ( 58 مرد و 142 زن) با سن متوسط 71/2±54/21 (33-17) سال وارد مطالعه شدند. تمامي مقياس هاي پرسشنامه نشانگان اسكيزوتايپيك و امتياز كلي آن داراي آلفاي كرونباخ بالاي 5/0 بوده و بنابراين، ترجمه فارسي اين پرسشنامه داراي پايايي بود. اغلب مقياس هاي آن و امتياز كلي آن داراي روائي قابل قبولي بودند. تفاوت معني داري از نظر مقياس هاي آن بين دو جنس وجود نداشت. ساختار سه و دوازده عاملي پرسشنامه نشانگان اسكيزوتايپيك شناخته شده در نوع ترجمه به فارسي شده آن برقرار نبود. ميان مقياس هاي آن همبستگي مثبت و معني داري وجود داشت. الگوي فرضي روابط علي ميان مقياس هاي دوازده گانه بر اساس تست LISREL مشابه با نتايج پيشين بوده است.
نتیجه گیری: بر اساس نتايج ما، نسخه فارسي پرسشنامه نشانگان اسكيزوتايپيك معتبر و پايا بوده و مي تواند در جمعيت ايراني بكار رود. انجام مطالعات بعدي با حجم نمونه بيشتر در مورد تحليل عاملي توصيه مي گردد.