چکیده
زمينه و اهداف: گره هاي تيروئيد اختلالات شايعي هستند كه بخش زيادي از اين گره ها را گره سرد تشكيل مي دهد. اين گره ها كه آنها را گره هاي غير فعال يا با فعاليت كم مي نامند در اسكن ايزوتوپ يد را كم و يا اصلا”جذب نمي نمايند مشخص مي شوند. اين گره ها (گره هاي سرد) ميزان بدخيمي در اين گره هاي سرد نسبت به گره هاي ديگر كه آنها را گره هاي گرم و يا داغ مي نامند بيشتر است.
روش بررسي: در اين بررسي تعدادي ازنمونه ها مربوط به قبل از مرسوم شدن نمونه برداري با سوزن باريك FNAB (Fine needle aspiration biopsy) بود و تعداد مربوط به زماني بود كه با روش باليني بيماران تحت عمل جراحي قرار مي گرفتند. نتايج حاصل از نمونه برداري با سوزن باريك با مواردي كه مورد عمل جراحي قرار گرفته بودند مقايسه شد و نتايج آن دراين مطالعه ارائه شد.
يافته ها: در مطالعه گذشته نگر ما 800 بيمار گره سرد تيروئيد، اطلاعات لازم از پرونده آنها استخراج و مورد بررسي قرار گرفت. 674 نفر از اين بيماران 2/84 درصد، زن و 126 نفر (8/15درصد) مرد بودند. روي هم رفته نسبت زن به مرد 5 به 1 مي باشد. در 491 نفر از بيماران كه تحت عمل جراحي قرار گرفته شيوع بدخيمي 3/23 درصد است. همچنين در مطالعه ما ميزان گره هاي بدخيم در دهه چهارم زندگي بيشتر از جوانان و افراد مسن مي باشد. متوسط سن بيماران ما 98/0 9/36 سال و شايعترين علامتي كه بخاطر آن مراجعه كرده بودند برجستگي جلو گردن بوده است. شايعترين محل برجستگي نيز طرف راست لوب تيروئيد مي باشد. به منظور بررسي ميزان دقت تشخيصي نمونه برداري با سوزن باريك، تشيخص به وسيله نمونه برداري با سوزن باريك قبل از عمل را با نتيجة پاتولوژي بعد از عمل مقايسه نموديم كه در نهايت 2/14 درصد منفي كاذب (موارد كه بدخيم بوده اند و خوش خيم گزارش شده اند) و 8/5 درصد مثبت كاذب (مواردي كه خوش خيم بوده اند و بدخيم گزارش شده اند و ميزان دقت 90% بدست آمد.
نتيجه گيري: بنابراين نمونه برداري با سوزن باريك به عنوان يك روش خيلي مفيد و كم عارضه در تشخيص بدخيمي در افراد مبتلا به گواترهاي ندولر، بخصوص تك گرهي(Single nodule) مطرح شده است و با بكار بردن آن ميزان جراحي به نصف كاهش پيدا كرده است. ميزان حساسيت تست نمونه برداري با سوزن باريك 8/85 درصد و ويژگي يا اختصاصيت آن 2/94 درصد و ميزان دقت آن 90 درصد مي باشد. عوارض عمده درد موضعي و در مواردي خونريزي موضعي مي باشد. در نهايت بعنوان يك روش آسان تشخيصي در حال حاضر جهت تعيين تكليف بيماران براي عمل جراحي بكارمي رود.