مقايسه ريز سختي دو نوع سمان رزيني لايت كيور و دوال كيور بعد از تابش نور از وراي ديسك پرسلني با استفاده از دونوع دستگاه نوري با دو زمان تابش

چکیده

زمينه و هدف: پليمريزاسيون ناقص سمان رزيني باعث كاهش خواص فيزيكي آن، افزايش قابليت جذب آب آن، حلاليت و تحريك پالپ مي‌شود. سنجش سختي سطح يكي از روشهاي بررسي ميزان پليمريزاسيون مي باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي اثر دو دستگاه سخت كننده نوري با دو زمان تابش بر روي ريز سختي دو سمان رزيني بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي، تعداد 80 عدد ديسك پرسلني ساخته شد. پس از اچ كردن با اسيد هيدروفلوئوريك و استفاده از سايلن و عامل باندينگ، نمونه‌ها به صورت تصادفي به 8 گروه تقسيم شدند (10n=). سمان‌هاي دوال كيور و لايت كيور به ترتيب در گروه هاي1 تا 4 و 5 تا 8 استفاده شدند. در نمونه‌هاي آماده شده از هر نوع سمان، 20 نمونه تحت تابشQuartz Tungsten Halogen (QTH) قرار گرفت (كه 10 تاي آنها به مدت 30 ثانيه، (گروه هاي 1 و 5) و 10 تاي آنها به مدت 60 ثانيه، (گروه هاي 2 و 6) كيور شدند. 20 نمونه باقيمانده، مشابه QTH با (LED) light-emitting diode كيور گرديدند (‌به ترتيب گروه هاي 3 و 7 و گروه هاي 4 و 8). ريزسختي سمان‌ها اندازه‌گيري شد. براي مقايسه ريزسختي در گروههاي مطالعه از تحليل واريانس سه عامله استفاده گرديد. يافته ها: تفاوت آماري معني داري بين مقادير ميانگين ريزسختي گروهها بر اساس زمان، نوع سمان و نوع دستگاه نوري وجود داشت ( 0005/0 P <). نتيجه گيري: با افزايش زمان كيور، ريزسختي سمانها با هر دو دستگاه سخت كننده نوري افزايش يافت. استفاده از LED منجر به ريزسختي بيشتر در هر دو نوع سمان شد. بدون در نظر گرفتن زمان و نوع دستگاه سخت كننده نوري، ريزسختي سمان دوال كيور بيشتر از سمان لايت كيور بود.