چکیده
زمينه و اهداف: ديابت تيپ يک شايع ترين بيماري متابوليک دوران کودکي است. 40-20 درصد تظاهر اين بيماري مي‌تواند به صورت کتواسيدوز ديابتي باشد، که در اين صورت باعث افزايش ميزان مرگ و مير مي‌شود. هدف از اين مطالعه بررسي خصوصيات اپيدميولوژيک، باليني و آزمايشگاهي کتواسيدوز ديابتي در کودکان مي باشد.
روش بررسي: در يک مطالعه گذشته نگر، پرونده 175 کودک مبتلا به کتواسيدوز ديابتي مراجعه کننده به مرکز آموزشي درماني کودکان تبريز در طي سالهاي 86-80 مورد بررسي قرار گرفتند. متغيرهاي مورد نياز، بر مبناي فرم جمع آوري اطلاعات از پرونده ها استخراج شدند. علائم اپيدميولوژيک، باليني و آزمايشگاهي بررسي شدند.
يافته ها: ميانگين سني بيماران 3/2 ± 0/8 سال بود که شامل 4/43 درصد پسر (76 نفر) و 6/56 درصد دختر (99 نفر) بودند. 32 درصد بيماران (56 بيمار) در فصل پاييز بستري شده بودند. علائم اوليه شايع به ترتيب پلي ديپسي و پلي اوري (6/44%، 87 مورد)، استفراغ و ضعف (1/17%، 30 مورد) و درد شکم (1/9%، 16 مورد) بودند. در زمان پذيرش 6/64 درصد (113 مورد) هوشيار 9/34 درصد (61 مورد) خواب آلود و 6/0 درصد (1 مورد) در کوماي عميق بودند. مدت زمان بين شروع علائم اوليه و تشخيص کتواسيدوز ديابتي 4/9±5/9 روز بود.
نتيجه گيري: با توجه به اينکه تظاهر کتواسيدوز شديد در مطالعه ما بالا بود، بايد با افزايش آگاهي عمومي مردم سعي شود تا در کمترين زمان ممکن تشخيص بيماري داده شود و همواره کتواسيدوز در تشخيص افتراقي با بيماريهاي حاد کودکان قرار گيرد.