چکیده
زمينه و اهداف: استفاده از شريان راديال بعنوان پيوند شرياني در جراحي باي پس عروق كرونري قلب در سالهاي اخير افزايش يافته است. هدف عمده اين مطالعه بررسي اثرات حذف شريان راديال از قسمت فوقاني ساعد روي عملكرد و قدرت عضلات و عملكرد اعصاب حسي در ناحيه عمل شده مي باشد.
روش بررسي: در اين مطالعه 30 نفر از بيماران پيوند شده عروق كرونري با استفاده از شريان راديال بين سالهاي 1381 تا 1383 با 30 نفر از بيماران پيوند شده عروق كرونري بدون استفاده از شريان راديال از نظر عملكرد دست و اختلال حسي اندامهاي فوقاني مورد مقايسه قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج حاصل نشان داد كه اغلب پارامترهاي قدرت مشت كردن بين دو گروه تفاوت معني داري ندارد ولي تست خستگي فعاليتي در دست عمل شده بيماران در مقايسه با گروه شاهد كمتر مي باشد (05/0p<).
در مطالعات هدايت عصبي در 36% موارد پاسخ پتانسيل عمل حسي عصب جلدي ساعدي خارجي در گروه بيماران ثبت نشد (05/0p<) و در 40% اين بيماران كاهش حس در محدوده عصب جلدي ساعدي خارجي وجود داشت. در بررسي اعصاب مديان و راديال تفاوت معني داري بين گروه بيماران با گروه شاهد وجود نداشت.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده، برداشتن شريان راديال از قسمت پروگزيمال ساعد در پيوند عروق كرونري قلب اختلال واضحي در عملكرد و قدرت عضلات دست و ساعد ايجاد نمي كند و فقط ممكن است در برخي فعاليتهاي سخت و طول كشيده علائم خستگي زودرس ايجاد شود. با توجه به عصب دهي جبراني ساير اعصاب در محدوده عصب جلدي ساعدي خارجي ، مشكلات خفيف حسي در اين ناحيه اختلالي در عملكرد دست ايجاد نمي كند.