چکیده
زمينه و اهداف: اخيرآ مطالعات متعددي شيوع بالاي كمبود ويتامين D را در بالغين سالم كشورهاي مختلف نشان داده است. كمبود ويتامين D مي تواند يكي از مشكلات عمده سلامتي از جمله اختلالات استخواني بويژه استئومالاسي و شكستگي ناشي از استئوپورز باشد. از اين رو مطالعه حاضر با هدف بررسي شيوع كمبود ويتامين D در زنان سنين باروري شهر تبريز طراحي و در زمستان سال 1382 و بهار 1383 اجرا گرديد.
روش بررسي: جامعه هدف اين مطالعه مقطعي را 252 نفر از زنان 49- 15 ساله شهر تبريز تشكيل دادند كه بطور تصادفي از جمعيت عمومي سالم انتخاب شدند. از هر كدام از نمونه ها 5 ميلي ليتر خون وريدي جهت اندازه گيري سطح سرمي كلسيم، فسفر، آلكالين فسفاتاز و ويتامين D گرفته شد، همچنين يك پرسشنامه دموگرافيك ازآنان تكميل گرديد و وزن و قد آنها با ترازوي سكا و متر پارچهاي چسبيده به ديوار اندازه گيري و نمايه توده بدن محاسبه گرديد. ويتامينD با روش راديوايمنواسي، اندازه گيري گرديد. از آناليز واريانس برای مقايسه چند ميانگين و از آزمون همبستگي پيرسون برای تعيين همبستگی دو متغير استفاده گرديد.
يافته ها: براساس نتايج حاصل 1/15% زنان به كمبود شديد، 5/15% به كمبود متوسط و 6/33 % به كمبود خفيف ويتامينD مبتلا بودند. 7/3 % زنان لاغر بوده و 8/59 % نيز درجات مختلف چاقي را داشتند و فقط 5/36 % از زنان از نظر نمايه توده بدن در محدوده طبيعي قرار داشتند. سطح سرمي ويتامين D با وزن و نمايه توده بدن ارتباط معني دار داشت(05/0< p (. همچنين ارتباطی بين سطح سواد و ميزان ويتامين D سرم وجود داشت (005/0=p).
نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه شيوع كمبود ويتامين D در زنان شهر تبريز بالاست و پيشنهاد مي گردد براي حفظ سلامتي زنان شهر تبريز مداخلات لازم از جمله آموزش در جهت استفاده از نور خورشيد انجام گيرد.