چکیده
زمينه: عليرغم پيشرفت هاي حاصل شده در ارزيابي سلامت جنين، هنوز هم مقادير تجزيه گاز هاي خوني بند ناف جهت ارزيابي كيفيت خدمات پريناتال مورد استفاده قرار مي گيرد. هدف ما در اين مطالعه بررسي ارزش تشخيصي آناليز خون شرياني بند ناف و ارتباط آن با مرگ و مير دوره نوزادي است.
مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي 268 مورد نوزاد زنده متولد شده بدون آنومالي مادرزادي بزرگ بستري در بخش نوزادان مرکز آموزشي - درماني الزهرا تبريز که در حين احياء، حداقل نياز به تهويه با بگ و ماسک داشته، دچار آغشتگي به مکونيوم شده يا آپگار دقيقه 5 کمتر از 7 و يا زايمان غير طبيعي داشتهاند ، شركت کردند. نمونه گيري از خون شرياني نافي بلافاصله بعد از تولد انجام گرفت و تجزيه گازهاي خوني انجام شد.
نتايج: ارتباط معني داري بين PH خون بند ناف و وزن تولد، سن حاملگي، نمره آپگار دقيقه اول و پنجم، نياز به احياء پيشرفته، بروز آسفکسي، عوارض عصبي وجود داشت (P<0/05). بين PaCO2 خون بند ناف و وزن تولد، سن حاملگي، نمره آپگار دقيقه اول و پنجم، بروز آسفکسي و ميزان فوت نوزادان ارتباط معني داري وجود داشت (P<0/05). بين HCO3 خون بند ناف و وزن تولد، نمره آپگار دقيقه اول، و بروز آسفکسي ارتباط معني دار بود (P<0/05). بين ميزان BE و سن حاملگي، نمره آپگار دقيقه اول و پنجم و بروز آسفکسي رابطه معني دار بود (P<0/05).
نتيجه گيري: تجزيه گاز هاي خوني شريان بند ناف ارزش قابل توجهي براي عيني كردن وضعيت اسيد و باز و ارزيابي اكسيژن رساني به جنين و تشخيص آسفکسي داشته ولي قادر به پيشگويي سرانجام مدت بستري نوزاد نيست.