چکیده
زمينه و اهداف: بيماري هيرشپرونگ يكي از بيماري هاي نسبتا شايع كودكان بوده و در تشخيص افتراقي بسياري از بيماري هاي ديگر و حتي حالت‌هاي فيزيولوژيك و اختلالات عملكردي قرار مي گيرد؛ بنابراين تشخيص صحيح آن از اهميت فوق العاده اي برخوردار است. از سوي ديگر، تعيين صحيح سطح بدون عقده عصبی در كولون حياتي است؛ چراكه تخمين نادرست منجر به رزكسيون ناكافي يا بيش از حد خواهد گرديد. تعيين سطح آگانگليوز در بيماري هيرشپرونگ از طريق بررسي حين عمل با فروزن سکشن صورت مي گيرد. هدف از اين مطالعه، بررسي ميزان مطابقت تشخيصي بيماري هيرشپرونگ به روش فروزن سكشن با نمونه‌هاي دايمي حين عمل جراحي تك مرحله اي آن و جايگزينی کامل آن بجای جراحی‌های چند مرحله‌ای هيرشپرونگ می‌باشد.
مواد و روشها: 40 بيمار به روش ترميم تك مرحله اي عمل شدند. بيوپسي‌هاي حين عمل جراحي از انتهايي ترين نقطه مشكوك به نداشتن گانگليون شروع و تا منطقه ترانزيشنال ادامه يافت. نمونه هاي دائمي هر بيمار بررسي گرديد و با نمونه هاي فروزن مقايسه شد.
يافته ها: ميزان مطابقت نتايج ارزيابي فروزن سكشن و نمونه دائمي بطور متوسط60/1±17/98 درصد بود: 100% در 36 مورد، 3/83% در 2 مورد و 80% در 2 مورد. ميزان مطابقت در اولين و آخرين نمونه ها 100% بود. اختلاف گزارش شده بدين ترتيب بود: در نمونه 5 از 6 نمونه كه در بررسي فروزن سكشن "كم" و در بررسي نمونه دايم " مقداري" گزارش شده بود؛ و در نمونه 4 از 5 كه در بررسي فروزن سكشن "معدود" و در بررسي نمونه دايم " مقداري" گزارش شده بود.
نتيجه گيری: اين مطالعه نشان داد كه تطابق بالايي بين نتايج بررسي نمونه‌هاي فروزن و دايم در بيماران مبتلا به بيماري هيرشپرونگ وجود دارد و می‌توان با اطمينان کامل آنرا جايگزين بيوپسی‌های دايمی کرد.