فاکتورهای پيشگوئی کننده پذيرش درواحد مراقبت های ويژه برای بيماران مبتلا به آسم بستری در بيمارستان کودکان تبريز

چکیده

زمينه و اهداف: آسم يکی از علل عمده بستری بيمارستانی در کودکان بوده، بطوری که اين بيماری وعفونت درکودکان 4-1 ساله 50% ودر کودکان 9-5 ساله 33% علل بستری بيمارستانی را بخود اختصاص می دهند. اگرچه اغلب موارد مرگ ناشی از آسم در خارج از بيمارستان روی می دهد وليکن ممکن است کودکان پرخطر را براساس تاريخچه درمان آسم وقبل از پذيرش در واحد مراقبتهای ويژه تشخيص داد. بيمارانی که در اورژانس بهبود چشمگير پيدا نمی کنند بايد در واحد فوق بستری شده، مشاهده، کنترل و درمان شوند. هيپوکسی، دزهيدراتاسيون، اسيدوز، هيپوکاليمی اين بيماران را مستعد اختلال در ريتمقلب و ايست قلبی- تنفسی می نمايد. مرگ ومير ناشی از آسم در حال افزايش است واز علل عمده آن دست کم گرفتن شدت بيماری، تاخير در ارجاع ودرمان نامناسب را می توان نام برد. با توجه به با ربيماری آسم واينکه سطح بندی يا درمان نامناسب آن ممکن است به مرگ ومير منجر شود، فلذا تشخيص زودرس کودکان در معرض خطر برای پذيرش در واحد مراقبتهای ويژه ويا اجتناب از پذيرش بيمورد در اين بخش نقش عمده ای در مديريت بيماری بازی خواهد کرد. با توجه به موارد پيشگفت وبا هدف شناخت فاکتورهای پيشگوئی کننده پذيرش در واحد فوق برای کودکان مبتلا به آسم اين مطالعه طراحی واجرا شد. روش بررسي: مطالعه بصورت مقايسه ای (تحليلی)، مقطعی، برروی 70 بيمار مبتلا به آسم (40 مورد بستری در بخش و30 مورد بستری در واحد مراقبتهای ويژه ) انجام وطی آن فاکتورهای اپيدميولوژيک، بالينی، آزمايشگاهی، راديولوژيک و درمانی در دو گروه بررسی و نتايج حاصله با استفاده از روش آماری T-Test وکای دو مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. يافتـه ها: در اين بررسی در فاکتورهای اپيدميولوژيک ويافته های راديولوژيک اختلاف معنی دار وجود نداشته وليکن در يافته های بالينی نظير سيانوز (002/0P=) تعداد تنفس (04/0P=) وتعداد نبض (01/0P=) در دو گروه فوق اختلاف معنی دار ديده می شود. از نظر آزمايشگاهی نيز PaO2 با (03/0P=) و PaCO2 با (04/0P=) در دو گروه اختلاف معنی دار نشان ميدهد. نتيجه گيری: نتايج حاکی از آن است که در بين دو گروه فوق از نظر سيانوز، تعداد تنفس، تعداد نبض ونيز سطح PaO2 و PaCO2 اختلاف معنی دار وجود داشته و در عين حال سابقه بستری در واحد مراقبتهای ويژه کودکان ونيزدرمان نامناسب زمينه را برای بستری مجدد در اين واحد فراهم می سازد. يافته های فوق می توانند جهت تنظيم خطوط راهنما Guide Line برای تصميم پذيرش در واحد مراقبتهای ويژه يا بخش ونوع مداخله در بيماران مبتلا به آسم مورد استفاده قرارگيرند.