چکیده
زمينه و اهداف: بكي از شاخصهاي مهم توسعه و سلامت در كشور ها ميزان مرگ و مير كودكان زير پنج سال ميباشد. اگر چه در طي دهه هاي گذشته ميزان مرگ و مير كودكان در جهان نصف شده است ولي اين ميزان در برخي كشورها هنوز در حال افزايش ميباشد. مطالعه حاضر براي مستند سازي كاهش مرگ و مير كودكان زير پنج سال در استان آذربايجان شرقي در 10 سال اخير( 1372 تا 1382) و نيز براي نشان دادن موقعيت آن در سطح كشور صورت گرفته است، اين مطالعه همچنين مروري بر علل مرگ و مير دوران كودكي در استان داشته و پيشنهادات لازم براي بهبود آن ارائه مي دهد.
روش بررسي: اين مطالعه يك مطالعه توصيفي ميباشد. در آن تمامي جمعيت تحت پوشش خانه هاي بهداشت استان آذربايجان شرقي در سالهاي 1372 و 1382 مورد بررسي قرار گرفته و اطلاعات لازم در زمينه متغييرهائي مثل مرگ ومير نوزادان، شيرخواران و كودكان زير 5 سال در سال هاي 1372 و 1382 از زيجهاي حياتي استخراج و جمع آوري گرديد و سپس مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت.
يافته ها: در اين مطالعه مشخص گرديد كه ميزان مرگ و مير كودكان زير پنج سال در سال 1372 و 1382 در مناطق روستايي آذربايجان شرقي به ترتيب 78/47 در هزار تولد زنده و 35/27 در هزار تولد زنده بود كه نسبت به سطح كشور از كاهش بيشتري برخوردار است. از علل مرگ و مير كودكان زير پنج سال در طي سالهاي مورد مطالعه ميتوان به حوادث، عفونتهاي تنفسي و اسهال اشاره نمود.
نتيجه گيري: با توجه به يافته ها؛ استان آذربايجان شرقي در دو سال، 1382نسبت به سال 1372 توانست مرگ و مير كودكان زير پنج سال خود را به پايين تر از متوسط كشوري برساند يافته ها و مقايسه آنها با ساير كشورها نشان دادند كه اين استان در ارتقا سلامت كودكان از موقعيت خوبي برخوردار بود.