چکیده
زمينه واهداف : اوتيت مدياي مزمن بوسيله وجود تغييرات التهابي غير قابل برگشت در گوش مياني و ماستوئيد مشخص شده و منجر به اتوره ، كاهش شنوائي و بسياري از عوارض داخل جمجمه اي و داخل گيجگاهي مي شود. تكنيك هاي جراحي جهت درمان اين بيماري بصورت مرحله بندي و بفواصل حداقل هر 6 ماه انجام مي شود. معمولاً بعد از ريشه كن كردن عفونت در مرحله اول جراحي در نوبتهاي بعدي اقدام به بازسازي استخوانچه اي مي شود. متاسفانه بدليل فقر فرهنگي و اقتصادي اكثريت بيماران از بستري هاي مكرر جهت جراحي مرحله بندي شده گوش اجتناب كرده وبا كاهش شنوائي به زندگي ادامه مي دهند. هدف از اين مطالعه ادغام مراحل متعدد جراحي و اقدام به بازسازي استخوانچه اي تك مرحله اي با استفاده از باقيمانده هاي استخوانچه اي بيمار يا قطعاتي از كورتكس ماستوئيد بيمار مي باشد.
روش بررسي: در اين مطالعه تعداد 33 بيمار مبتلا به اوتيت مدياي مزمن بستري شده در بخش گوش وحلق وبيني بيمارستان امام خميني تبريز طي سال 1382 تا 1383 شنوائي سنجي و تحت عمل جراحي قرار گرفته و نتايج شنوائي سنجي 4 ماه بعد از عمل با يافته هاي قبل از عمل مقايسه وبااستفاده از نرم افزار SPSS 11/00 تحت آناليز Wilcoxon test وT-Test قرار گرفتند.
يافته ها: در 16بيمار تمپانوماستوئيدكتومي و در 17بيمار تمپانوپلاستي انجام شد. بازسازي استخوانچه اي در 5 بيمار (ازكورتكس ماستوئيد)،1 بيمار (چكشي تراش داده شده)،27 بيمار(سنداني تراش داده شده )استفاده شد. متوسط زمان پيگيري بعد از جراحي 4 ماه بود. متوسط (ميانگين تفاوت بين آستانه هدايت استخواني و هدايت هوايي در فركانس هايHZ500و HZ1000و HZ2000) (Air Bone Gap, ABG) قبل از عمل db 47 بود. متوسط SRT قبل از عمل db 58 بود. متوسط ABG بعد از عمل db 15 ومتوسط (آستانه دريافت صحبت) (Speech Reception Threshold, SRT) بعد از عمل db 25 بود (05/0p<) در 25 بيمار (76%) ABG بعد از عمل كمتر از db 20 و در 8 بيمار (24%)ABG بعد از عمل بيشتر از db 20 بود.
نتيجه گيري: بازسازي استخوانچه اي تك مرحله اي با استفاده از مواد اتولوگ روش جراحي موثر و ايمن جهت بازسازي مجدد سيستم هدايت صدا در گوشهاي مبتلا به اوتيت مدياي مزمن ميباشد.