چکیده
زمينه و اهداف: ليزيک (Laser insitu keratomileusis) شايعترين جراحي رفراكتيو بخصوص براي اصلاح نزديك بيني مي باشد در اين روش بعلت افزايش فشار داخل چشمي در حين تهيه فلپ ممكن است آسيب لايه عصبي رتين ايجاد شود. ارزيابي تاثير ليزيك بر روي ضخامت لايه عصبي رتين كه با استفاده از ( Optical Coherence Tomography OCT ) انجام مي گيرد.
روش بررسي: اين مطالعه، بر روي 28 چشم از 14 فرد که تحت عمل جراحي ليزيک قرار گرفتند، انجام شد. يک هفته قبل و چهار هفته بعد از جراحي ليزيک، OCT براي اين بيماران انجام گرفت. فشار داخلي چشمي در تمام اين افراد قبل و بعد عمل ليزيک نرمال بود. ميانگين ضخامت لايه عصبي با استفاده از OCT در کل ديسک و سکتورهاي فوقاني، تحتاني، نازال و تمپورال ديسک قبل و بعد از عمل ليزيک به دست آمد و با استفاده از تي تست مقايسه شد.
يافته ها: ميانگين سن 14 بيمار مورد مطالعه 5/3 30 سال با دامنه 24 تا 36 سال بود. ميانگين spherical equivalent ، قبل عمل 2 75/4 – ديوپتر با دامنه 75/1- تا 5/9 – ديوپتر بود. ميانگين ablation depth 5/25 5/72 با دامنه 30 تا 118 بود. مقايسه ميانگين ضخامت لايه عصبي در سکتورهاي فوقاني، تحتاني، نازال و تمپورال و کل ديسک قبل و بعد از عمل با استفاده از تي تست، بيانگر عدم تغيير در ضخامت لايه عصبي بعد از عمل ليزيک بود(05/0 P>).
نتيجه گيري: جراحي ليزيک بر روي ضخامت لايه عصبي رتين تأثير نمي گذارد.