چکیده
زمينه و اهداف: سرخك يكي از مسري ترين بيماريهاي شناخته شده انسان مي باشد. علي رغم در دسترس بودن واكسن مناسب بر عليه سرخك، سالانه هزاران مورد مرگ از سراسر جهان به علت آن گزارش مي گردد، بطوريكه در سال 2003، 530000 مورد مرگ در اثر سرخك گزارش گرديده است. به دنبال موفقيت كشور ايران در ريشه كني پوليو در سال 2000، برنامه هاي حذف و ريشه كني سرخك بر پايه توصيه هاي سازمان بهداشت جهاني در كشور در حال انجام است. بر همين اساس بررسي چگونگي وضعيت ايمني افراد گروه هدف برنامه واكسيناسيون ( افراد 5 تا 25 سال ) نسبت به بيماري سرخك قبل از اجراي برنامه واكسيناسيون همگاني سرخك/سرخجه در سال 1382 امري ضروري به نظر مي رسيد.
روش بررسي: تعداد 225 نمونه توسط مراكز بهداشت واقع در شهرستان تبريز جمع آوري و پس از جداسازي سرم هاي افراد، نمونه هاي فوق به همراه پرسشنامه ها در شرايط 8-4 درجه سانتيگراد به بخش ويروس شناسي دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكي تهران ارسال گرديده است. براي سنجش وجود يا عدم وجود ايمني عليه سرخك در افراد مورد مطالعه از روش ممانعت از هماگلوتيناسيون(Hemagglutination Inhibition, HI) استفاده گرديد.
يافته ها : در كل 6/91% افراد نسبت به سرخك داراي آنتي بادي مي باشند و 4/8% فاقد آنتي بادي مي باشند. بالاترين ميزان سطح آنتي بادي در گروه سني
25-20 سال ( 9/94 % ) و كمترين ميزان سطح آنتي بادي در گروه سني 19-15 سال ( 7/85 % ) مي باشد.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان مي دهد وضعيت ايمني افراد 25-5 ساله قبل از واكسيناسيون همگاني سرخك / سرخجه در شهرستان تبريز مطلوب مي باشد. اين خود نشان دهنده اجراي صحيح برنامه هاي كنترلي و مراقبتي بخش بهداشت تبريز نسبت به سرخك مي باشد. با اين حال علي رغم وجود سطح بالاي آنتي بادي ، 19 درصد موارد تاييد شده سرخك در سال 1382 در استان آذر بايجان شرقي از شهرستان تبريز گزارش گرديده است، بطوريكه اين مسئله خود نشان دهنده وجود ويروس سرخك بصورت اندميك در همان سال مي باشد. داده های بدست آمده از اين مطالعه برای مطالعات بعدی سرولوژيک بسيار مفيد بوده و جهت ارزيابی برنامه های ايمن سازی همگانی نقش بسزائی را دارا می باشد. با مقايسه وضعيت ايمنی افراد جامعه درقبل و بعد از واکسيناسيون همگانی و نيزاجرای دقيق برنامه های مراقبتی, شناسايی افراد حساس جامعه در گروه سنی خاص آسانتر می گردد.