چکیده
زمينه واهداف: كودكان مبتلا به اختلالات نورولوژيك با ناتواني شديد داراي شيوع بالائي از مشكلات تنفسي هستند كه، دلايلي چون آسپيراسيون
راجعه در زمينه مشكلات حركتي اوروفارنكس يا رفلاكس معده به مري و نيز سرفه و كليرنس ضعيف راههاي هوائي و همچنين ضعف عضلات تنفسي را ميتوان به عنوان علل آن نام برد.
مطالعات نشان ميدهد كه كودكان مبتلا به پنوموني راجعه داراي بيماري زمينه ايي و سندرم آسپيراتيو ثانويه به ناهماهنگي عضلات اوروفارنكس بوده كه منجر به ناتواني دردفع ترشحات مجاري تنفسي شده است.
از طرف ديگر در اختلالات عصبي عضلاني، كاهش قدرت عضلاني ميتواند عضلات تنفسي را نيز درگير نموده وعليرغم سير كند وبي سروصدا، اختلال عملكرد تنفسي علت عمده مرگ ومير دربيماران فوق از جمله آتروفي نخاعي عضلات، دوشن، مياستني گراو و ديستروفي ميوتونيك مادرزادي بشمار می آيد.
اين مطالعه با هدف شناخت شيوع ونوع گرفتاري ريوي در بيماران مبتلا به اختلالات نورولوژيك بستري در بيمارستان كودكان تبريز طراحي شد.
روش بررسي: در يك مطالعه مقايسه اي – مقطعي از مهر 1380تامهر 1384 پنجاه بيمار مبتلا به انواع اختلالات نورولوژيك از نظر گرفتاري ريوي مورد بررسي، با پنجاه بيمار كه به علل ديگر بستري شده واز نظر سن وجنس با هم جور بودند مقايسه شدند، نتايج حاصله با استفاده از روش آماري مجذور كاي
(Chi – Square ) مورد آناليز قرار گرفت.
يافته ها: اين بررسي نشان ميدهد كه گرفتاري ريوي در گروه مورد از شيوع بالاتر برخوردار بوده (001/0 = p ) و در عين حال از نظر كلاپس با
(01/0p= ) وكونساليداسيون با ( 003/0 ( p= ونيز گرفتاري دوطرفه ريه با (04/0 = p) اختلاف معني دار بين دو گروه ديده ميشود.
نتيجه گيري:بيماران مبتلا به اختلالات نورولوژيك مستعد گرفتاريهاي متعدد ومتنوع ريوي بوده وليكن بدليل ماهيت بيماري
زمينه ايي ممكن است سير آرام و بي سروصدا داشته وتشخيص آن بعضاً با تاخير صورت گيرد. بنابراين توجه كافي به بيماران فوق وارائه راهكار لازم جهت اجتناب از آسپيراسيون، فيزيوتراپي سينه ونيز مداخلات مناسب تغذيه ايي و آنتي بيوتيكي در مواقع لزوم اجتناب ناپذير خواهد بود.