چکیده
زمينه و اهداف: رتينوپاتي ديابتي هنوز هم يكي از 4 علت مهم كوري در دنيا و 10% موارد كوري جديد در آمريكا و ساير مناطق جهان مي باشد. با توجه به اينكه با تشخيص به موقع اين بيماري مي توان از صدمات و عوارض بعدي آن جلوگيري نمود اين مطالعه با هدف تعيين تنوع رتينوپاتي ديابتي و عوامل مرتبط با آن در بيماران ديابتيك همدان در سال 1378 انجام گرفت.
روش بررسي: مطالعه از نوع توصيفي تحليلي است كه بصورت مقطعي بر روي 2000 پرونده فعال بيماران مركز ديابت همدان انجام گرفت. اطلاعات بدست آمده از پرونده ها، مصاحبه با بيماران و معاينات چشم پزشكي در پرسشنامه طرح درج گرديده و توسط روشهاي آمار توصيفي تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه 262 نفر (1/13%) از بيماران مبتلا به ديابت داراي نوعي از رتينوپاتي ديابتي ميباشند كه از اين تعداد 96 نفر مذكر و 166 نفر مونث بودند. فراواني رتينوپاتي در بيماران ديابتي نوع 1 بيشتر از بيماران نوع 2 گزارش شد. در افرادي كه 16 تا 20 سال از زمان شروع ابتلا به ديابت آنها گذشته بود رتينوپاتي با 6/26% بالاترين فراواني را داشته و با افزايش فاصله زماني از شروع ديابت فراواني رتينوپاتي افزايش مي يافت. اين افزايش از نظر آماري معني داربود (01/0P<). نتايج نشان داد بيماران در گروه سني بالاي 60 سال با 8/19% بالاترين فراواني و افراد زير 20 سال با 1/3% كمــتــرين فراواني ابتلا به رتينوپــاتي را داشتـند. اختلاف مشاهده شده در مـيـزان رتينوپاتي در گروههاي سني از نظر آماري معني دار بود(01/0P<). در بررسي عوامل مرتبط با رتينوپاتي ديابتي، پر فشاري خون با 6/54% فراواني بيشترين همراهي را داشت و در رتبه هاي بعدي هيپرليپيدمي، نارسائي کليه، مصرف سيگار و بيماريهاي ايسکميک قلبي قرار داشتند. که اختلاف هاي مشاهده شده در فراواني عوامل مذکور نيز از نظر آماري معني دار بود (01/0P<).
نتيجه گيري : فراواني برابر 1/13% رتينوپاتي در جمعيت مورد مطالعه بيانگر فراواني نسبتاً پائين اين بيماري در همدان نسبت به ساير مطالعات انجام شده بود و هيپرتانسيون نسبت به ساير عوامل بيشترين فراواني را بخود اختصاص مي دهد.