چکیده
زمينه و اهداف: سردرد يكي از شايعترين شكايات در پزشكي است. مطابق دانسته هاي ما، سردرد در دانشجويان پزشكي ايران تاكنون بررسي نشده است. هدف اين پژوهش، انجام دادن يك مطالعه اپيدميولوژيك در دانشجويان پزشكي تبريز جهت تعيين شيوع، علائم و نوع سردرد در آنها بوده است.
روش بررسي: جامعه هدف اين مطالعه، دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تبريز و زمان مطالعه از فروردين 1383 تا فروردين 1384 بود. در اين پژوهش 340 دانشجوي پزشكي با سن بين 18 تا 28 سال مطالعه شدند. بررسي شيوع و نوع سردرد بر اساس پرسش نامه صورت گرفت. علاوه بر مشخصات فردي، خصوصيات و الگوي سردرد، نحوة مراقبت از سلامت و مصرف دارو ارزيابي شد. معيار طبقه بندي سردرد، بر اساس معيارهاي تشخيصي كميته بين المللي سردرد (International Headache Society, HIS) مي باشد.
يافته ها: تمام دانشجويان مورد مطالعه پرسشنامه ها را پر كردند. شيوع سردرد 4/54% بود. شيوع ميگرن 8/23% و سردرد تنشي 8/3% بود. سابقه مثبت خانوادگي سردرد در 2/56% افراد شركت كننده مبتلا به سردرد وجود داشت. تنها 8/17% دانشجويان حين حمله سردرد به دنبال كمك هاي پزشكي بودند و4/72% مبتلايان به سردرد دارو مصرف مي كردند. استامينوفن(6/56%) و ايبوپروفن(6/18%) شايع ترين داروهاي مصرفي بودند. داروهاي ضدميگرن (سوماتريپتان و ارگوتامين) در 1/14% موارد مصرف مي شده است.
نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه نشان مي دهد سردرد در دانشجويان اين دانشگاه شيوع بالايي دارد. شيوع بالاي كساني كه از ميگرن رنج مي برند در اين بررسي ممكن است به علت نسبت بالاي زن به مرد(1: 5/1) باشد. به نظر مي رسد مصرف بيش از اندازه ضد دردها همراه با سردرد در اين دانشجويان وجود دارد. به طوري كه تعداد زيادي از آنها به داروهاي غير تجويز شده توسط پزشك وابسته هستند.