چکیده
زمينه و اهداف: فلج مغزي يكي از علل شايع ناتواني در كودكان بوده و 75% اين بيماران از نوع اسپاستيك مي باشند. در اين نوع، اسپاستيسيتي بزركترين مشكل عملكردي محسوب مي شود. روشهاي درماني مختلفي براي كاهش اسپاستيسيتي پيشنهاد شده كه يكي از آنها تزريق سم بوتولينوم مي باشد. با توجه به اهميت كاهش اسپاسم دركودكان مبتلا به فلج مغزي , بر آن شديم كه تاثير تزريق دارو بر فعاليتهاي بيمارو بهبود مراقبت روزمره وعوارض آن را بررسي كنيم.
روش بررسي: استفاده از توكسين بوتولينوم (ديسپورت) در 24 بيمار با تشخيص فلج مغزي اسپاستيك تحت درمان توانبخشي جهت بررسي اثر درماني و عوارض آن با 11 بيمار با همين تشخيص و تحت درمان توانبخشي مقايسه شد. تمام بيماران در برنامه توانبخشي مشابهي درمان شدند. نتايج حاصله بعد از 72 ساعت و ماهانه تا 5 ماه از نظر تغيير در شدت اسپاستيسيتي , دامنه حركتي و عملكرد بررسي شد.
يافته ها: اثر تزريق طي 72 ساعت ظاهر و بمدت 4- 3 ماه ادامه يافت. كاهش شدت اسپاستيسيتي و بهبود دامنه حركتي در گروه تزريق اختلاف معني دار با گروه دوم نشان داد (001/0p<). بهبود فعاليت حركتي در گروه تزريق ديده شد، بدين ترتيب كه 5 كودك از گروه تزريق كه قادر به راه رفتن نبودند توانستند با كمك راه بروند و در 5 كودك نيز الگوي راه رفتن بهتر شد (014/0= P). در دو مورد از بيماران ضعف ژنراليزه بعد از تزريق ديده شد.
نتيجه گيري : بر اساس اين مقاله ميتوان نتيجه گرفت توكسين بوتولينوم, (ديسپورت) مي تواند در كاهش اسپاستيسيتي و بهبود نسبي عملكرد كودكان فلج مغزي بعنوان يك روش درماني بكار رود.