چکیده
زمينه و اهداف: بخيه هاي قابل تنظيم روشي نوين در افزايش ميزان موفقيت عمل هاي استرابيسم مي باشند. نظرات متفاوتي در مورد زمان مناسب تنظيم بخيه ها ذكر شده است. اين مطالعه به منظور مقايسه نتايج تنظيم بخيه ها در 8 و 24 ساعت بعد از عمل انجام گرفته است.
روش بررسي: در يك مطالعه كارآزمايي باليني بيماران به دو گروه تقسيم شده و در گروه اول بخيه ها 8 ساعت بعد از عمل و در گروه دوم 24 ساعت بعد از عمل تنظيم گرديدند. در هر گروه 25 بيمار(8 مورد ايزوتروپي و 17 مورد اگزوتروپي ) وارد مطالعه شدند. بيماران حداقل بمدت 6 ماه تحت پيگيري قرار گرفتند.
يافته ها: در افراد مبتلا به اگزوتروپي ميانگين انحراف قبل از عمل 8/39 و 2/35 و 6 ماه بعد از تنظيم بخيه 3/2 و 4/3 پريسم ديوپتر به ترتيب در گروه 1و 2 بود. تفاوت آماري معني داري بين دو گروه مشاهده نشد (359/0P= ). در بيماران ازوتروپي ميانگين انحراف قبل از عمل 2/46 و 1/43 و 6 ماه بعد از عمل3/2 و 2/2 پريسم ديوپتر به ترتيب در گروه 1و2 بود. تفاوت آماري معني داري بين دو گروه مشاهده نشد(550/0P= ).
نتيجه گيري: بخيه هاي قابل تنظيم روشي موثر در عمل هاي استرابيسم مي باشد. تفاوتي در ميزان موفقيت تنظيم بخيه ها در 8 و 24 ساعت بعد از عمل مشاهده نمي شود و جراح مي تواند بر اساس شرايط بيمار اقدام به تنظيم بخيه ها در فواصل فوق نمايد.