چکیده
زمينه و اهداف: ويروس هپاتيت B عامل اصلي هپاتيت مزمن و سيروز و سرطان سلولهاي كبدي در ايران است .3% افراد جامعه در ايران ناقل ويروس هپاتيت B هستند. 40% افراد سابقه تماس با ويروس را داشته كه 3% آنها دچار هپاتيت مزمن خواهند شد. راه عمده انتقال از طريق خون و مشتقات آن از مادر به كودك و تماس جنسي است. هدف از اين مطالعه بررسي كارآرايي واكسن هپاتيت B در نوزادان نارس و ايجاد تيتر مناسب آنتي بادي دراين كودكان
مي باشد.
مواد و روش ها:80 نوزاد فول ترم و 70 نوزاد پره ترم كه درهفته اول تولد بر عليه هپاتيت Bواكسينه شده و مادران انها همگي از نظر HBS Ag منفي بوده و در روزهاي اول تولد واكسينه شده اند، مورد بررسي قرار گرفتند. واكسن از نوع نوتركيبي(Herberbiovac) ساخت كوبا بود . در يكسالگي پس از پايان سه دوز روتين واكسيناسيون عيار آنتي بادي با روش Eliza تعيين و سپس از نظر آماري مورد بررسي قرارگرفت.
يافته ها: 7/98% نوزادان فول ترم و 1/97% نوزادان پره ترم واكسينه شده سرو كانورشن مناسب داشتند. مقدار متوسط تيترآنتي بادي كودكان نارس پس از واكسيناسيون mIU/mL 2/244 ± 6/217 و كودكان ترم mIU/mL 1/207 ± 8/235 وتفاوت معني داري دراين دو گروه وجود نداشت.
نتيجه گيري: مطالعه ما نشان داد كه مي توان با اطمينان واكسن هپاتيت B را دركودكان نارس تزريق كرد و نيازي به دوز اضافه يا تاخير در انجام واكسيناسيون وجودندارد. پيشنهاد مي شود قبل از ورود به مدرسه مجدداً تيتر آنتي بادي كنترل شده و در صورت نياز واكسيناسيون تكرارشود.